“ท่านผู้อำนวยการเรียกผมเข้าพบด่วน มีอะไรหรือเปล่าครับ” วชิรวิชญ์เอ่ยถามชายสูงวัยตรงหน้าด้วยความประหลาดใจ
“คืออย่างนี้นะหมออาร์ม ลูกค้าวีไอพีของผมเกิดวูบกะทันหัน ผมก็เลยต้องการให้หมออาร์มไปช่วยดูหน่อย”
“ถ้าวูบ ควรเรียกรถพยาบาล และรีบมาโรงพยาบาลให้เร็วที่สุดนะครับ”
“คือลูกค้าวีไอพีคนนี้ค่อนข้างดื้อ บอกอะไรไม่ยอมฟัง ลูกหลานให้มาหาหมอก็ไม่ยอมจะทำแต่งาน ลูกหลานของเขาก็เลยโทรสายตรงมาหาผม ให้ผมช่วยส่งหมอเก่งๆ ไปตรวจอาการหน่อย ซึ่งผมก็มองไม่เห็นใครแล้วนอกจากคุณ หมออาร์ม”
วชิรวิชญ์จำต้องเชื่อในสิ่งที่ชายสูงวัยตรงหน้าพูดออกมา
“ท่านผู้อำนวยการจะให้ผมออกไปพบคนไข้ตอนไหนครับ”
“เดี๋ยวนี้เลย รถเตรียมพร้อมรอหมออาร์มอยู่แล้วที่หน้าโรงพยาบาล”
“ครับท่านผู้อำนวยการ”
“ผมฝากคุณด้วยนะหมออาร์ม”
วชิรวิชญ์ผงกศีรษะขึ้นลงตอ
