“คุณชินน้าว่าคุณชินกลับไปก่อนนะ เดี๋ยววันหลังค่อยมาใหม่ น้าว่าตอนนี้ยัยหวานยังอารมณ์ร้อนอยู่ คุยกันมันก็มีแต่จะทะเลาะกัน” คุณกานดากล่าวกับคชินทร์ด้วยความหวังดี เธอไม่อยากให้กานพลูทำแบบนี้ แต่เธอก็ไม่สามารถห้ามกานพลูได้จริงๆ
“ครับคุณน้า” คชินทร์รับคำและยอมออกไปแต่โดยดี กานพลูได้แต่มองตามด้วยความพึงพอใจ
เมื่อได้ยินเสียงรถออกไปจากบ้าน คุณกานดาก็ได้เรียกทั้งไตรภพและกานพลูเข้ามานั่งสนทนาถึงเรื่องราววุ่นวายทั้งหมดที่เกิดขึ้น
“ยัยหวานกับตาภพแม่ไม่เห็นด้วยนะที่ทำแบบนี้ เกิดคุณชินเขาอารมณ์ร้อนขึ้นมา แล้วเขาทำอะไรไม่คิด มันจะเกิดอะไรขึ้น” คุณกานดาเอ่ยด้วยความรู้สึกเป็นกังวลเหลือเกิน
“ก็ช่างเขาสิคะแม่ ในเมื่อเขาทำหวานก่อน หวานว่าแค่นี้มันยังน้อยไปสำหรับเขา” กานพลูแย้งออกไปด้วยความดื้อรั้น
“ตาภพก็เหมือนกันไปยอมทำตามที่ยัยหวานเขาขอทำไม เกิดคุณชินเขาทำร้ายขึ้นมาใครเขาจะช่วยได้” คุณกานดาก็ดุไตรภพเช่
