ลมหายใจของผม...1

899 คำ

“ไว้ไปถึงแล้วคุณก็รู้เองแหล่ะ” คชินทร์ยังไม่ยอมบอกถึงวัตถุประสงค์ที่แท้จริง “ยังไงกันคะทำอะไรมีลับลมคมใน” กานพลูยิ้มอ่อน เธอไม่แน่ใจว่าเหตุใดเขาจึงพาเธอมาที่จังหวัดพระนครศรีอยุธยา จนกระทั่งรถยนต์หรูแล่นเข้ามาจอดที่วัดมเหยงศ์ก็ยิ่งทำให้กานพลูเกิดคำถามขึ้นมาในใจอีกมากมาย “มาที่นี่ทำไมคะ คุณจะมาปฏิบัติธรรมเหรอ” กานพลูยังคงถามไม่หยุด เพราะชายหนุ่มไม่ยอมตอบเธอสักที เหตุใดจึงพาเธอมาที่นี่ “ตามผมลงมาดีกว่าผมมีเรื่องที่ติดค้างในใจที่อยากจะทำมาตั้งนานแล้วลงมาเถอะ” คชินทร์เดินมาเปิดประตูให้กานพลูก่อนจะประคองเธอลงมา แต่สายตาของหญิงสาวก็เหลือบไปเห็นพานดอกไม้ธูปเทียนที่ชายหนุ่มถืออยู่ เธอยังไม่แน่ใจว่าชายหนุ่มต้องการจะทำอะไรกันแน่ หญิงสาวจึงได้แต่เดินตามแรงจูงของเขาด้วยความสงสัย เมื่อเดินมาสักพักทั้งคู่ก็พบกับร่มไม้ใหญ่ ที่นั่นกานพลูพบว่าคุณกานดานั่งปฏิบัติธรรมอยู่ กานพลูมองมารดที่อยู่ในอิริยาบถสงบ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม