ซ่อนรักเพลิงแค้น

งานแต่งที่ไม่เต็มใจ...1

“ครับคุณน้า” คชินทร์กล่าวรับคำแต่แววตาของชายหนุ่มแข็งกระด้างเหลือเกิน

“หวานแม่ของให้หวานของแม่มีความสุขในชีวิตคู่นะลูก ดูแลพี่เขาเหมือนอย่างที่หนูดูแลแม่ แล้วก็รู้จักอดทนอดกลั้นนะลูก” คุณกานดากล่าวพร้อมกับรวบตัวของบุตรสาวมาไว้ในอ้อมกอด เพียงสัมผัสอบอุ่นจากมารดาเท่านั้น ก็ทำให้น้ำตาของกานพลูไหลออกมาด้วยความอัดอั้น เธอรู้สึกกลัวเหลือเกิน เธอไม่รู้เลยว่าลับหลังมารดาแล้ว ผู้ชายที่นั่งอยู่ข้างเธอ เขาจะแปลงร่างเป็นสัตว์ร้ายชนิดใด

“อย่าร้องไห้สิลูก วันนี้มันเป็นวันดีของหนูนะ” คุณกานดากล่าวพร้อมกับใช้มือปาดน้ำตาที่เริ่มไหลรินออกมาที่หางตา

“ค่ะแม่” กานพลูรับคำทั้งที่ยังร้องไห้อยู่ คุณกานดาจึงปล่อยบุตรสาวออกจากอ้อมกอด แล้วจึงเช็ดน้ำตาให้กับกานพลู ในขณะที่คชินทร์ลอบมองด้วยความรู้สึกสะใจเป็นอย่างยิ่ง เขาอยากให้เธอทุกข์ทรมาน มากกว่าที่มารดาของเขาเคยได้รับเป็นร้อยเท่า สองแม่ลูกนี้สบายมานานเกินไปแล้ว แค่คิดคชินทร์ก็รู้สึกมีความสุขขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก

"ไม่ต้องห่วงหรอกครับคุณน้า เดี๋ยวผมจะดูแลน้องหวานเป็นอย่างดีครับ" คชินทร์กล่าวออกมาด้วยแววตาเจ้าเล่ห์

“คุณชินน้าฝากน้องไว้กับคุณชินแล้วนะคะ ฝากคุณชินดูแลหัวใจของน้าด้วยนะ” คุณกานดากล่าวพร้อมกับจับมือคชินทร์มาวางไว้บนมือเรียวเล็กของบุตรสาวของเธอ

“ครับคุณน้า” คชินทร์รับปากทั้งที่ใจของเขาไม่ได้คิดจะทำเช่นนั้น

เมื่อคุณกานดากล่าวจบเธอจึงเดินออกไปจากห้อง แล้วหันกลับมาส่งรอยยิ้มของความอบอุ่นให้กับบุตรสาวของเธอ

หลังจากที่คุณกานดาออกไปจากห้องเรียบร้อยแล้ว คชินทร์ก็หันมาเอ่ยวาจาถากถางหญิงสาวทันที

“เธอคงอยากจะรวยทางลัดซะจนตัวสั่นสินะ”

“ฉันไม่ได้เป็นแบบที่คุณคิดนะ ถ้าคุณไม่พอใจคุณก็ไม่ต้องมายุ่งกับฉัน เราต่างคนต่างอยู่ ฉันก็จะไม่ก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวของคุณเหมือนกัน” กานพลูกล่าวด้วยความรู้สึกไม่พอใจ

“เธออย่ามาพูดเอาดีเข้าตัว ที่เธออยากแต่งงานกับฉันก็เพราะว่าเธออยากเป็นเจ้าของสมบัติของวรโชติเมธี เรื่องอะไรเธอจะยอมหย่ากับฉันง่ายๆ” คชินทร์ยังคงไม่ยอมเชื่อคำพูดของกานพลู

“งั้นคุณก็หย่ากับฉันเลยสิฉันพร้อม” กานพลูหมดความอดทนกับเขาแล้ว เธอยอมถูกตราหน้าว่าเป็นผู้หญิงที่ผ่านการหย่าร้าง เธอไม่ขออยู่ให้เขาดูถูกเหยียดหยามเธอเช่นนี้

“ฉันจะยอมหย่าให้โง่เหรอ ผู้หญิงหิวเงินอย่างเธอ รอฉันเบื่อเธอก่อนแล้วกันนะ เพราะฉันลงทุนกับเธอไปเยอะ” คชินทร์กล่าวด้วยแววตาที่แสดงออกถึงความเจ้าเล่ห์อย่างชัดเจน กานพลูรู้สึกไม่พอใจเป็นอย่างยิ่ง คชินทร์ช่างร้ายกาจเหลือเกิน ต่อหน้ามารดาของเธอเขาทำตัวสุภาพ แต่ตอนนี้เขาได้กลายร่างเป็นตัวเขาเอง

“คุณนี่แสดงละครเก่งเหมือนกันนะคะ ต่อหน้าคนอื่นทำตัวราวกับเทพบุตร ต่อหน้าฉันคุณมันก็ไม่ต่างจากผู้ชายเลวๆ คนอื่น” กานพลูสวนกลับชายหนุ่มไปด้วยความเดือดดาน

“ฉันยังทำได้มากกว่านี้อีกนะ เธอระวังไว้แล้วกัน ฉันจะสอนบทเรียนให้กับผู้หญิงหิวเงินอย่างเธอ” คชินทร์ยังคงกล่าวหากานพลู

"คุณมันก็ดีแต่ใส่ร้ายคนอื่นช่างไม่มีความเป็นลูกผู้ชายเอาเสียเลย" กานพลูกล่าวออกไปตามที่ใจของเธอรู้สึก

"ฉันมันเลวระยำเสียจนเธอหาคำสรรเสริญไม่ทันเชียวล่ะ" คชินทร์กล่าวจบก็สาวเท้าเข้ามาหาร่างบางที่อยู่ในชุดเจ้าสาว กานพลูรู้สึกกลัวเขาขึ้นมาทันที เธอถอยร่อนออกไปอย่างรวดเร็ว แต่ก็ไม่เร็วเท่าคชินทร์ ชายหนุ่มกระชากร่างบางไว้ พร้อมทั้งกอดรัดเธอไว้แน่น กานพลูรู้สึกหายใจติดขัดขึ้นมาทันที นาทีนี้เธอรู้สึกกลัวจนตัวสั่น

"คุณเกลียดฉันไม่ใช่เหรอ แล้วจะมายุ่งกับฉันทำไม" กานพลูพยายามให้สติชายหนุ่ม

"ฉันก็อยากจะลองนอนกับคนที่ฉันเกลียดดูซิว่า มันจะสะใจฉันแค่ไหน" คชินทร์เอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงที่น่ากลัวเสียจนกานพลูรู้สึกหวาดกลัวเป็นอย่างมาก