ตลอดช่วงบ่ายที่ผ่านมา หนูนาพยายามดึงสติที่กระเจิดกระเจิงฟุ้งซ่านของตัวเองให้กลับเข้าที่เข้าทางไม่ให้เตลิดหนีไปไกลกับเรื่องช่วงเช้าที่ผ่านมา แม้จะพยายามบอกตัวเองว่าช่างมันไม่ต้องคิดมาก ทว่าเธอก็ทำไม่ได้
เหตุการณ์ที่แดเนียลให้เธอขอโทษผู้หญิงคนนั้น ก็ย้อนกลับเข้ามา แต่เมื่อไตร่ตรองถึงเหตุผลและองค์ประกอบต่างๆ ก็เข้าใจได้ว่าต้องเป็นเช่นนั้น
ในเมื่อเธอคือพนักงานและผู้หญิงคนนั้นคือลูกค้า คือคนที่นำเงินเข้ามาให้บริษัท แม้สิ่งที่เกิดขึ้นคืออุบัติเหตุที่ความผิดคือคนทั้งสองฝ่ายที่ต่างก็เดินไม่ระวัง แต่เมื่อถามหาคนผิดก็คงเป็นใครไม่ได้ที่จะผิดนอกจากเธอ
หนูนาผ่อนลมหายใจออกมาเบาๆ เหลือบสายตาดูนาฬิกาที่อยู่บนหน้าจอคอมพิวเตอร์ก็รีบสลัดความคิดฟุ้งซ่านทิ้งไป หันมาสนใจงานของตัวเอง
ทว่ายังลงมือทำได้ไม่เท่าไหร่เสียงโทรศัพท์มือถือที่วางอยู่บนโต๊ะก็ส่งเสียงร้องขึ้นมาขัดจังหวะเสียก่อน รีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากด
