“ฉันถามทำไมไม่ตอบ!” เสียงห้วนดังไปทั่วบ้านด้วยความโมโห หลังจากกลับมาถึงบ้านและได้เอ่ยถามคนที่นั่งอยู่ที่โซฟาออกไป ถึงการเจอกันระหว่างหนูนากับก้องเกียรติที่ห้างสรรพสินค้าที่ผ่านมา
แต่คนถูกถามก็ยังคงนั่งเงียบไม่ยอมพูดจา เงียบตั้งแต่ขึ้นรถจวบจนมาถึงบ้าน
หนูนาสะดุ้งด้วยความตกใจ เพราะเธอไม่เคยเห็นมุมที่แดเนียลเกรี้ยวโกรธอย่างนี้มาก่อน ทว่าเธอก็ต้องข่มความกลัวเอาไว้ เชิดใบหน้าขึ้นเล็กน้อยหันมองเจ้าของน้ำเสียงห้วนจัดนั้น
“แล้วจะให้นาตอบอะไรล่ะคะ ให้นาตอบแบบไหนคุณถึงจะพอใจ อยากฟังว่านาบังเอิญไปเจอคุณก้องเกียรติที่ห้างหรืออยากฟังว่านาโทรนัดให้เขาไปหาล่ะ” ยิ่งได้ยินคำพูดยอกย้อนถือดี แดเนียลก็ยิ่งหงุดหงิดอารมณ์เสียมากขึ้นกว่าเดิม
มือหนากระชากเรียวแขนของหญิงสาว ให้ร่างบางให้ลุกขึ้นยืนเผชิญหน้ากัน ออกแรงบีบลงไปบนแขนเรียวนั้นอย่างลืมตัว จนหนูนานิ่วหน้าด้วยความเจ็บ แต่กลับไม่มีเสียงร้องเล็ดลอดออกมา
