“หน้าก็เหี้ยอยู่แล้ว เสือกทำให้มันเหี้ยไปอีก สรุปมึงเป็นอะไร ไอ้สัด!!” ประโยคคำพูดจิกกัดของเวกัสดังขึ้น เมื่อเห็นเพื่อนรักนั่งทำหน้าเซ็งไร้ชีวิตชีวาอยู่ตรงหน้าของเขา
“ทำไมมึงต้องพูดแรงแบบนี้วะ?”
“ฮะ!! ไอ้ชุนปกติกูก็พูดแบบนี้ ไม่เห็นมึงจะสะทกสะท้านอะไรเลย” เวกัสตกใจไม่น้อยกับประโยคคำพูดของเพื่อนรักตัวเอง ที่ตอนนี้เริ่มนั่งน้ำตาคลอเมื่อได้ยินประโยคดาร์กจากเขา
“มึงเป็นอะไรไอ้ชุน นี่มึงจะร้องไห้งั้นเหรอ?”
“ก็มึงพูดไม่เพราะใส่กูไง” ช่วงนี้เขาเองก็รู้สึกว่าตัวเองมีอารมณ์แปรปรวน และยิ่งไปกว่านั้นอารมณ์ของเขาอ่อนไหวจนน่าแปลกใจ
“กูว่ามึงเป็นบ้า เพราะเมียไม่ยอมมีลูกให้” ช่วงนี้ปัญหาใหญ่ของชุนคงหนีไม่พ้นเรื่องเมียไม่ยอมมีลูกให้ เป็นปัญหาที่ชุนมักจะเข้ามาปรึกษาเขาอยู่ในตอนนี้
“ช่วงนี้กูอารมณ์อ่อนไหว ใจกูบางยังไงก็ไม่รู้” เขาเองก็ไม่เข้าใจอารมณ์ของตัวเองเหมือนกัน อ่อนไหวง่ายจนงุนงงไปหมด
“มึงทะเ
