ตกลง

1234 คำ

หลังจากเหตุการณ์ภายในห้องประชุมสงบลง เสียงถอนหายใจของพิพิมดังขึ้น เธอเองก็ลำบากใจไม่น้อยแต่ก็โกรธมากกว่าที่น้าสาวของเธอยักยอกเงินโรงพยาบาลจนแทบล้มละลาย “ใจเด็ดฉิบ” ภายในห้องประชุมที่เงียบสงัด เสียงพึมพำของชานนท์ดังขึ้น เมื่อเหตุการณ์ทุกอย่างจบลง เขาทึ่งในตัวของพิพิมไม่น้อย ผู้หญิงตัวเล็กคนนี้ทั้งใจเด็ดและเด็ดขาดพอจนน่านับถือ “ทุกคนออกไปก่อน!!” เสียงเข้มเอ่ยสั่งพนักงานทุกคนที่อยู่ภายในห้องประชุมให้ออกไปก่อน เพราะเขาต้องการคุยกับพิพิมเป็นการส่วนตัว เพียงแค่ทุกคนได้ยินคำสั่งของชุนก็รีบเดินออกจากห้องประชุมไป โดยไม่ต้องให้ ชายหนุ่มเอ่ยซ้ำเป็นรอบที่สอง “พิมรู้เรื่องทั้งหมดมานานรึยังครับ” ชุนเอ่ยถามพิพิมด้วยความสงสัย เขาไม่คิดว่าเธอจะรู้เรื่องนี้ด้วยซ้ำ เพราะดูเหมือนพิพิมไม่ได้ทุกข์ร้อนกับเรื่องยักยอกเงินบริษัทเท่าไรนัก “รู้มานานมากแล้ว” พิพิมพ่นลมหายใจ เพื่อระบายความเหนื่อยและความ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม