“ เรื่องราวมันก็เป็นมาอย่างนี้แหละ ” ลุงดำถอนใจเฮือกใหญ่หลังจากที่เล่าจบ ทำให้วุ้นหวานพลอยถอนใจตามไปด้วย
“ น่าสงสารคุณรามจะตายไปวุ้นเอ๊ย แต่ท่านก็ไม่เคย ปริปากบอกคนอื่นสักคำว่าเจอกับอะไรมาบ้าง มีแต่ลุงนี่แหละที่รู้เรื่องทั้งหมดเพียงคนเดียวด้วยความบังเอิญ ตอนนี้ก็มีเอ็งเพิ่มขึ้นมาอีกคน สัญญากับลุงนะว่าจะไม่ไปแพร่งพราย ให้ใครฟัง ”
“ วุ้นสัญญาจ้ะลุง จะไม่เอาไปพูดให้ใครรู้เพิ่มแน่ ๆ ถ้าอย่างนั้นที่เราเข้าใจกันตลอดมาก็ผิดหมดสิจ๊ะ ”
“ ใช่น่ะสิ ใคร ๆ ก็ลือกันว่าคุณรามน่ะรักคุณรุจีมากเสียเหลือเกินจนไม่มีผู้หญิงคนไหนมาแทนที่ได้ แต่ลุงว่าคุณรามอาจจะเข็ดขยาดเหลือเกินแล้วกับความรัก ”
“ คุณรามไม่เคยมีผู้หญิงคนอื่นอีกเลยเหรอจ๊ะ ”
“ อาจจะมีที่เล่น ๆ หัว ๆ ไปตามประสาคนหนุ่มบ้างละมั้ง อันนี้ลุงก็ไม่รู้เหมือนกัน เพราะท่านไม่เคยพาใครมาบ้านเสียที ”
