เขาสาวเท้าเข้าไปยืนแนบชิด ยกฝ่ามือใหญ่ขึ้นประคองใบหน้าหวานเอาไว้
“ วุ้นต้องการพี่ ไม่อยากให้พี่ไปไหน ” เด็กสาวพึมพำ ดวงตากลมหวานที่ประสานมานั้นเว้าวอนจนรามแทบหลอมละลาย
“ พี่คิดถึงวุ้น ” เขาว่าอยู่แนบชิดริมฝีปากอิ่มก่อนจะขยับไปพรมจูบที่หน้าผาก สองพวงแก้มแล้วเลื่อนไปทั่วลำคอระหง สองมือของเด็กสาวเกาะกอดไหล่แกร่งไว้แน่นเพื่อเป็นการประคองตัวเองไม่ให้กองลงไปกับพื้น
ก็ตอนนี้เรี่ยวแรงเธอเหือดหาย อ่อนละลายไปหมดกับลมหายใจและสัมผัสนั้น หลับตาพริ้มละเลียดกับริมฝีปาก อุ่นชื้นที่เม้มดูดเบา ๆ ไปถ้วนทั่ว
นี่แหละสิ่งที่เธอโหยหา และอยากให้เขาเติมเต็มเธอจนถึงขั้นสุดท้าย !
“ วุ้นก็คิดถึงพี่ คิดถึงที่สุดเลยค่ะ ” เธอออดอ้อนเสียงอ่อนเสียงหวาน ลมหายใจของชายหนุ่มเริ่มรุนแรงขึ้น
“ น่ารักเหลือเกินเด็กดี ”
เขาชมเสียงสั่นพร่า สองมือใหญ่
