อลิชาเห็นมุกระวียังมองแหวนเพทายก็คันปาก แต่ถึงอย่างไรเธอก็รู้ว่าอะไรควรไม่ควร เธอยังไม่ควรบอกความลับนี้แก่มุกระวี ทว่าอลิชาไม่ทันสังเกตสีหน้าเศร้าๆ ของอีกฝ่าย
เธอกำลังคิดค่าแหวนของชีคฟาริสที่เธอได้รับมาแล้ว ราคานั้นรวมค่าแรงทั้งหมดที่ต้องให้ช่างทำให้เสร็จในเวลาอันรวดเร็ว ชีคฟาริสชอบที่งานเนี้ยบ สวย เสร็จเร็วถูกใจ ท่านชีคเลยเซ็นเช็คให้น้องสะใภ้คนสวยเพิ่มมาอีกสามแสนบาทไทยเป็นน้ำใจเล็กๆ น้อยๆ งานนี้แม่ค้าเพชรสมองใสได้แต่ยิ้มหน้าบาน เพราะมีแต่ได้กับได้
มุกระวีถอนใจ ตอนนี้มีเรื่องสงสัย เธอไม่ไว้ใจจะถามกับใคร แต่เมื่อเห็นรอยยิ้มเปิดเผยจริงใจของอลิชา แล้วยังเป็นคนไทยเหมือนกัน ทำให้มุกระวีตัดสินใจถาม
“อะมิราเพคะ หม่อมฉันมีเรื่องสงสัยอยากจะถาม ไม่ทราบว่าพอจะเล่าให้หม่อมฉันฟังได้ไหมเพคะ”
มุกระวีกล่าวเสียงราบเรียบ เพราะทนเก็บความสงสัยไม่ไหว
“เรียกฉันว่าหมวยดีกว่าค่ะ เรียกอะมิราแล้วฟังดูห่างเหิน
