57

1400 คำ

แก้มนวลแดงระเรื่อ ร่างกายแกร่งของเขามีผลต่อร่างกายเธอจริงๆ มุกระวีไม่อยากให้ร่างกายทรยศต่อเธออีก เลยรีบจ้องหน้าเขาอย่างรู้ทัน “ท่านชีคคะ ม้าที่ท่านชีคพูดถึง ชื่อฟาริสหรือเปล่า” ใบหน้าหล่อคมแบบอาหรับอมยิ้มกรุ้มกริ่ม เลิกคิ้วขึ้น “แล้วคุณอยากขี่ม้าตัวที่ชื่อฟาริสหรือเปล่าล่ะ แต่ต้องควบคุมดีๆ ตัวนี้มันดุมาก” “คนบ้า ฉันไม่ได้อยากขี่ม้าชื่อฟาริสหรอก ตัวที่มีอาการหื่นตลอดเวลา แต่ฉันเห็นม้าตัวนี้สวยดี” มุกระวีหันกลับไปมองอาชาไนยสง่าผ่าเผย ชีคฟาริสอมยิ้มที่เมียรักตาถึง “แน่นอน มันเป็นม้าที่เยี่ยมยอดที่สุดในคอกนี้แล้ว และเป็นม้าของผมเอง มันชื่อว่าเรนอส” ชีคฟาริสเดินเข้าไปหามัน ท่าทางของมันดูคุ้นเคยกับเขามาก หูสองข้างของมันขยับไปมาแสดงว่าม้ากำลังอารมณ์ดี เขาหยอกมันแล้วตบแผงคอเบาๆ มุกระวีมองคนกับม้าแล้วต้องบอกว่าเหมาะกันมาก ม้าสง่า คนยิ่งสง่า “มันสวยมาก ลักษณะดีจัง ฝีเท้าคงดีน่าดู” “อยากรู้ไหมว่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม