บทที่ 15 ความรู้สึกแปลก ๆ ก่อขึ้นภายในใจ
หลังจากที่ฉันกับยัยแมลงวันหัวเขียวเขม่นกันอยู่พักหนึ่ง แต่เราไม่ได้ทะเลาะกันนะคะเพราะว่ากลัวถูกจับทำโทษเหมือนยัยป้าแม่ของนายเตเอาน่ะสิ ได้ยินว่าพี่ว๊ากที่นี่โหดมาก อีกทั้งตอนนี้ฉันไม่มีใครคุ้มกะลาหัว ที่ทำได้คือต้องเลิกก่อเรื่องไปก่อน
ขณะนี้เป็นเวลาเที่ยงวัน นักศีกษาชั้นปีที่หนึ่ง พร้อมกับรุ่นพี่หลายคนต่างพากันมารวมตัวกัน ณ ศูนย์อาหารอย่างที่ได้นัดกันเอาไว้ รุ่นพี่ได้แจ้งว่าให้เวลาทานอาหารเพียงครึ่งชั่วโมง เวลา 12.30 น. จากนั้นให้มารวมตัวกันที่บริเวณอาคารเอนกประสงค์ของอุทยาน จะให้ทำกิจกรรมสันทนาการเพื่อทำความคุ้นเคยกันและให้กระเพราะย่อยอาหารไวขึ้น
นั่นมันมีแต่ข้ออ้างทั้งนั้นแหละ เวลาแค่ครึ่งชั่วโมง ข้าวในจานใครจะกินหมดภายในเวลาแค่นี้กัน ปกติแล้วต้องค่อย ๆ กินสิ ถึงจะถูก
ฉันคิดถูกหรือคิดผิดเนี่ยที่มารับน้องในวันนี้ ความจริงพ่อของฉันบริจาคให้ทางม
