“อิ่มไหมลูก ถ้าไม่อิ่มบอกนะเดี๋ยวน้าเติมให้” เสริฐเอ่ยถาม ผู้ชายที่ตนรักและเอ็นดูไม่ต่างจากลูกชายคนหนึ่ง
“อิ่มครับ น้าเสริฐตักให้ผมเยอะมาก แล้วนี่น้ามลไปไหนครับ”
“ไปทำกับข้าวมาเพิ่มน่ะ ช่วงเที่ยงลูกค้าเยอะกลัวไม่พอ”
“ครับ ปีนี้อย่าลืมไปตรวจสุขภาพกันด้วยนะครับ” เพราะครอบครัวของเสริฐจะต้องไปตรวจสุขภาพประจำปีทุกปี และปีนี้ก็ใกล้ถึงเวลาแล้ว ชวิศจึงเอ่ยเตือนขึ้น
“ได้ลูก”
“อ้าวหมอช้าง วันนี้หยุดเหรอลูก” นางมลที่เดินออกมาจากหลังบ้าน เมื่อเห็นชวิศก็เอ่ยทักทาย พร้อมกับเดินเข้ามานั่งข้างชายหนุ่ม โดยมีลูกสาวถือถาดอาหารตามหลังมา นำถาดอาหารวางลงในตู้ และเดินกลับเข้าไปยกอีกถาดออกมาวางข้างกัน
“ครับ”
“วันนี้แม่กับพ่ออยู่บ้านไหมลูก เดี๋ยวน้าตักคะน้าหมูกรอบกับแกงเขียวหวานไปให้ เพิ่งทำเสร็จใหม่ๆ” นางมลเอ่ยถาม
“ไม่อยู่ครับน้ามล ออกไปร้านแล้วครับ”
“เสียดายจัง เขียวหวานของชอบแม่เราด้วย... ปลาเดี๋ยวตักเ
