17.45 น.
"เอ้าเห้ย! จะนั่งถอนหายใจอีกนานไหม ช่วยกันย่างหน่อย จะไหม้หมดแล้วเนี่ย" ชาติเอ่ยบอก เมื่อคนที่บอกอยากกินหมูกระทะเอาแต่นั่งถอนหายใจเฮือกๆ มองเตาหมูย่าง ไม่คิดจะช่วยกันกลับด้านหมูที่กำลังจะไหม้เลย
"พี่ชาติเห็นว่ามันจะไหม้ก็กลับด้านสิ"
"ดูพูดเข้า แล้วดูทำหน้าดิ เหมือนคนกำลังจะตายอย่างนั้นแหละ เป็นอะไร ไหนว่ามาซิ"
"พี่ช้างชวนปลาไปกินหมูกระทะวันนี้หกโมงเย็น" ชาติเลิกคิ้วขึ้น เหลือบสายตามองนาฬิกาแขวนผนัง ที่บอกเวลาว่าอีกสิบนาทีจะหกโมงเย็น
"แล้วเอ็งซื้อหมูกระทะมากินกับพี่ทำไม หรือว่าหมอช้างเขาจะตามมากินด้วยกันที่นี่"
"ไม่รู้เหมือนกัน ปลาไม่ได้บอกเขาว่าจะมากินกับพี่"
"แล้วทำไมถึงไม่อยากไปกินหมูกระทะกับเขา เขาอุตส่าห์ชวน ปกติระริกระรี้ส่ายหางวิ่งไปหาเขาตลอด"
"คนนะไม่ใช่หมา"
"ใกล้แล้วล่ะ" ปาริมาถลึงตาใส่คนที่ชอบพูดความจริงออกมาอยู่เรื่อยเลย
"โกรธเขาอยู่เหรอ ที่เขาไม่มางานวันเกิดตั
