ทั้งคู่เดินไปที่รถยนต์สัญชาติยุโรปสุดหรูของพสุธา ด้วยความหรูหราของมันทำให้นาราภัทรไม่สามารถเปิดประตูได้ พสุธามอบแล้วลอบยิ้ม เขาจึงเดินมาเปิดประตูให้เธอ นาราภัทรมองไปที่พสุธาด้วยความเขินอายในความโก๊ะของเธอ แต่พสุธาก็ไม่ได้แสดงอาการใดๆ ทำให้เธอไม่อายเท่าที่ควร
" ขอบคุณค่ะ " นาราภัทรกล่าวขอบคุณพสุธาแล้วจึงก้าวเข้าไปนั่งในรถยนต์ยุโรปสุดหรู
นาราภัทรเดินเข้าไปนั่งในรถด้วยความประหม่า เธอไม่เคยไปไหนมาไหนกับเขา เธอจึงรู้สึกทำอะไรไม่ถูก อะไรก็ดูเงอะงะไปหมด ถึงแม้ว่าเธอและพสุธาจะเคยมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งจนไปถึงไหนต่อไหนแล้วก็ตาม นาราภัทรนั่งนิ่ง พสุธามอบมาด้วยแววตาขบขัน
" เป็นอะไร นั่งเกร็งเชียว " พสุธาเอ่ยถามทำลายความเงียบ
" เปล่าค่ะ ไม่รู้จะคุยอะไรกับคุณ " นาราภัทรเอ่ยออกไปตามที่ใจคิด
" นี่ฉันไม่มีอะไรน่าสนใจจนไม่อยากคุยด้วยเหรอ " พสุธาแกล้งยียวนนาราภัทร
" มุกไม่ได้คิดแบบนั้นจริงๆค่ะ " นาราภ
