บทที่ 8 ข้ามเส้น คืนสุดท้ายในสิงคโปร์อรรถกรควงคู่หมั้นสาวลงมานั่งผ่อนคลายที่บาร์ของโรงแรม เป็นบาร์ตกแต่งหรูหราแบบเอเชียผสมอิตาลีหน่อย ๆ ชายหนุ่มจองเป็นที่นั่งติดริมกระจกไว้ เมื่อมาถึงพนักงานก็ผายมือเดินนำทั้งสองคนไปที่โต๊ะทันที “สวยจัง ตอนกลางคืนสวยมาก” พัชรีนาฎมองวิวตระการตาตรงหน้าอย่างหลงใหลในความสิวิไล อดใจไม่ไหวจนต้องยกสมาร์ตโฟนขึ้นมาถ่ายภาพเก็บไว้ อันที่จริงห้องพักของเธอก็เห็นวิวนี้ หนำซ้ำยังเป็นวิวสูงซึ่งสามารถมองเห็นในมุมมองที่กว้างกว่า ทว่าไม่ว่าจะมองจากมุมมองไหน เธอก็คิดว่ามันสวยมากอยู่ดี สิงคโปร์เป็นประเทศที่สวยด้วยมือเรา ไม่เน้นธรรมชาติ แต่เน้นสร้างขึ้นเสียมากกว่า “ค็อกเทลสักแก้วเนอะ” อรรถกรถามขึ้นหลังจากสั่งอาหารกับพนักงานไปเรียบร้อยแล้ว “ค่ะ พี่อรรถเลือกให้พริกเลย” “งั้นนั่งรอก่อนนะ พี่ไปหน้าบาร์แป๊บเดียว” พัชรีนาฎพยักหน้าอย่างว่าง่าย แล้วหันไปชื่นชมความงามนอกกระจก