ข้ามเส้น
“ก็...ช่วยกัน”
เจ้าของร่างสูงให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี เขาลุกขึ้นยืนเพื่อให้เธอถอดกางเกงออกไปได้ง่าย ๆ จากนั้นก็คอยมองว่าเธอจะทำอย่างไรต่อ
พอร่างกายเขาเหลือเพียงแค่กางเกงในยี่ห้อดังชิ้นเดียว หญิงสาวยกมือสั่น ๆ ขึ้นไปสัมผัสส่วนที่คัดตึงอยู่ในนั้น พร้อมเงยหน้าขึ้นไปมองอย่างไม่แน่ใจ “เอ่อ...พริกต้องทำให้ไหมคะ”
“แล้วเราอยากทำไหมคะ อืม...” ชายหนุ่มตอบพร้อมครางลึกในลำคอ เพียงแค่มือเล็กแตะเบา ๆ เขาแทบทนไม่ไหว ไม่ต้องถึงขั้นใช้ปาก เพียงแค่จินตนาการ เขาก็รู้สึกคล้ายจะปริแตกเสียให้ได้
“แต่พริกทำไม่เป็น”
อรรถกรยิ้มเอ็นดู พลางยื่นมือลงไปเกลี่ยแก้มนุ่มที่ขึ้นสีระเรื่อ ก่อนจะย่อตัวนั่งลงบนเข่าแล้วโน้มใบหน้าลงไปจูบปากนุ่ม บดเคล้าเบา ๆ ไม่นานก็ตัดใจผละออกมาเอ่ย “ไว้ครั้งหน้าดีกว่าค่ะ”
ครั้งนี้ไม่น่าไหว หมายถึงตัวเขาที่ไม่น่าจะทนไหว
ร่างสูงก้าวลงจากเตียงไปเปิดกระเป๋าเดินทาง หยิบกล่อง
