“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ฉันไม่อยากรบกวนท่านจริงๆ ค่ะ” ผู้ใหญ่สองคนกำลังสนทนากันอยู่ ในขณะที่เด็กน้อยก็มองทั้งสองด้วยความสนใจ เธอหันมองขวาที ซ้ายที แต่ก็ไม่กล้ายกมือไหว้คุณลุงแปลกหน้า เพราะมารดาสอนว่าไม่ให้ทักทายคนแปลกหน้า
“เอาน่า ไปกับผมเถอะ เดี๋ยวผมไปส่ง ประหยัดค่ารถได้ตั้งเยอะว่ามั้ย” เขายิงตรงมาราวกับรู้เลยว่าเธอขัดสน หญิงสาวไม่อยากรับแต่บุตรสาวกลับโพล่งขึ้นมาเมื่อได้ยินคำว่าประหยัดค่าแทกซี่
“ไปกับคุณลุงเขานะคะคุณแม่ คุณแม่ไม่ค่อยมีเงิน เราต้องประหยัดค่ะ” เด็กหญิงพาฝันกำลังสอนมารดา ตอนนี้พาขวัญอยากจะทึ้งศีรษะตนเองเหลือเกิน ที่บุตรสาวพูดออกมาเช่นนั้น เท่ากับว่ามันเป็นการเปิดโอกาสให้เขาไปส่งเธอและลูกที่บ้านอย่างไม่มีข้ออ้างในการหลบเลี่ยงเลยสักนิด
“แม้แต่ลูกสาวคุณยังรู้เลยว่าต้องประหยัดอย่ามัวเกรงใจ มาที่รถกับผมเถอะ คนขับรถจอดรออยู่ตรงนั้น” ใจจริงเธียรอยากอุ้มบุตรสาวเหลือเกิน แต่เขาก็ไม่อยากร
