“เลิกเรียนแล้วไปไหนต่ออะปิ่น”
โยษิตาเก็บอุปกรณ์การเรียนเข้ากระเป๋าสะพายพรางเอ่ยถามคนที่นั่งข้างกัน หลังจากหมดคาบเรียนของวันนี้แล้ว
“ว่าจะกลับเลยอะ ง่วงเมื่อคืนนอนไม่หลับ”
“ทำไมอะมีเรื่องไม่สบายใจเหรอ”
ไม่ได้มีเรื่องไม่สบายใจหรอก แต่ที่นอนไม่หลับก็เพราะกลัวผี!
เอฟเฟกต์จากการถูกหลอกให้ไปดูหนังผีส่งผลให้เมื่อคืนปาลีถูกผีตามมาหลอกในฝันตลอดทั้งคืน พอหลับตาทีไรผีที่โผล่จากตู้ในหนังก็มาโผล่ให้ฝันของเธอแทน
เพราะอย่างนั้นถึงไม่กล้าหลับตานอนตลอดทั้งคืน ส่งผลให้ขอบตาดำคล้ำหมองหม่นไม่สดใส
ที่เป็นอย่างนี้เพราะเขาคนเดียว!
“ปิ่น ปิ่น ไหวไหม”
เห็นปาลีเงียบไปโยษิตาก็สะกิดเพื่อนอีกที
“อื้อ เปล่าแค่นอนไม่หลับเฉยๆ”
“อื้อ งั้นไปหาอะไรกินก่อนกลับไหม ไม่ได้เอารถมานี่เดี๋ยวไปส่ง”
ระหว่างที่สองสาวกำลังนั่งคุยกัน เสียงฝีเท้าหนักๆของใครสักคนก็ก้าวมาหยุดอยู่ตรงหน้า
“ยังไม่กลับกันเหรอ”
“พี่ไวน์
