จากที่อารมณ์เสียพอได้เติมน้ำตาลเข้าร่างกายก็รู้สึกดีขึ้นมาเล็กน้อย เหมือนพลังงานที่เสียไปกับเรียนทั้งวันเพิ่มขึ้นมานิดหน่อย คนกินอิ่มลูบท้องที่ยื่นออกมาเบาๆ เผลอสั่งฮันนี่โทสต์เพิ่มอีกหนึ่งเซต แต่พอกินจริงๆก็กินไม่หมด ลำบากคนจ่ายเงินช่วยกินอีกครึ่งหนึ่ง
ถึงเขาจะบ่นก็เถอะ แต่ก็ยอมกินของหวานที่ตัวเองไม่ชอบจนหมด
“จะไปไหน” มือของปาลีถูกคว้าเอาไว้ เมื่อเธอเดินลิ่วนำเจ้ามือที่เลี้ยงข้าวไปยังทางออก
“กินเสร็จแล้วก็กลับสิ”
“ยังกลับไม่ได้”
“ทำไมล่ะ” ปาลีเอียงคอถาม ตอนฉุดเธอมาเขาบอกแค่ให้มากินข้าวเป็นเพื่อน
“ไปดูหนังเป็นเพื่อนพี่ก่อน”
ปาลียกนาฬิกาขึ้นมาดูเวลาเป็นเวลาเกือบสองทุ่มแล้ว ถ้าดูหนังอีกกว่าจะได้กลับน่าจะดึก
“ไม่เอาปิ่นไม่อยากกลับบ้านดึก กลางคืนนั่งรถกลับคนเดียวอันตราย”
ช่วงนี้ยิ่งมีแต่ข่าวน่ากลัวๆอยู่ด้วย ภัยสังคมสำหรับผู้หญิงมีเกลื่อนบ้านเกลื่อนเมือง ถ้าไม่จำเป็นจริงๆปาลีก
