“โหย... ลุง คิดได้ไงนี่ ใช้สมองส่วนไหนคิด ลุงตัวโตกว่า ต้องว่ายน้ำเก่งกว่าเด็กอย่างผมอยู่แล้ว ผมยังใช้ห่วงยางอยู่เลย”
“หมูพอลขี้โม้ ไหนบอกเพื่อนในห้องว่าว่ายน้ำเก่งยังไงล่ะ” มิรินรีบพูดในทันที เด็กชายตัวน้อยทำหน้าเฉไฉได้อย่างน่าหมั่นไส้ที่สุด
“แข่งว่ายน้ำกับมิรินไง ถ้านายแพ้ต้องขอโทษมิรินและห้ามแกล้งมิรินอีก เราจะมีทั้งพยานและกรรมการอีกหลายคน”
“เฮีย... หนูมิว่ายน้ำไม่เป็นนี่คะ” มิรินกอดคอหนาของพี่ชายข้างบ้านก่อนจะกระซิบกระซาบเสียงเบาให้ได้ยินกันสองคน
“เดี๋ยวเฮียสอนให้ เฮียนี่เซียนว่ายน้ำประจำโรงเรียนเลยนะ” อัสนียิ้มให้เด็กน้อยในอ้อมแขน
ในขณะที่เด็กชายตัวน้อยทำท่าคิด อัสนีจึงรีบพูดสำทับอีกรอบ
“หรือนายไม่กล้า นายกลัวแพ้ผู้หญิง เก่งแต่รังแกคนอื่น”
“ก็ได้ ผมรับคำท้า ผมนี่ลูกผู้ชายตัวจริง” เพราะไม่อยากโดนหาว่าขี้ขลาดตาขาว จึงรีบรับคำท้าในทันที
“หลังจากนี้หนึ่งเดือนมาดวลกัน”
“ผมรับคำท้
