30

1049 คำ

“คุณแม่ขา...” มิรินเอ่ยทักทายมารดาด้วยความคิดถึง “หนูมิ แม่คิดถึงหนูจังเลยจ้ะ” มัสลินพูดเสียงสั่น “หนูมิก็คิดถึงคุณแม่ม๊ากมากเลยค่า หนูมิกำลังจะไปหัดว่ายน้ำกับเฮียค่ะ” มิรินกวักมือเรียกคนที่ช่วยถือโทรศัพท์มาใกล้ ๆ “สวัสดีครับคุณน้า” อัสนีกล่าวทักทายมัสลิน “เอสจะพาน้องไปว่ายน้ำเหรอจ๊ะ” คนที่แต่งหน้าให้สดใสกลบเกลื่อนความซูบซีดจากอาการป่วยยิ้มกว้างในทันที เธอให้สามีหาเสื้อผ้าชุดใหม่มาเปลี่ยนทุกครั้งที่จะวิดีโอคอลคุยกับบุตรสาว “ครับคุณน้า คุณน้าเป็นยังไงบ้างครับ” อัสนีรู้เรื่องราวทุกอย่าง แต่ต้องโกหกมิรินว่าบิดามารดาต้องไปทำงาน ก่อนจะโทร. คุยกันเขาก็ต้องแจ้งให้พวกท่านเตรียมตัวเสียก่อน มิรินจะได้มีความสุขที่ได้เห็นใบหน้าสดใสของบิดามารดา แทนที่จะเห็นใบหน้าเศร้าหมองเจ็บป่วยและนอนไม่สบายอยู่บนเตียง “น้าสบายดีจ้ะเอส น้าฝากมิรินด้วยนะ” น้ำเสียงของมัสลินสั่นเครือเล็กน้อย “ผมจะดูแลน้องให้ดีคร

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม