“ปล่อยรินนะ รินเจ็บ”
“เธอหาว่าฉันเป็นไก่อ่อนใช่ไหม ก็ได้ ฉันจะแสดงให้เธอเห็นว่าไก่อ่อนอย่างฉันทำให้เธอร้องครางได้ทั้งคืนก็แล้วกัน” ริมฝีปากของพายุกระแทกกระทั้นเข้าหาจนเธอรู้สึกเจ็บไปหมด
ร่างกายของเขาแข็งแรงบึกบึน มันบดเบียดเข้าหาจนเธอต้องกรีดร้องด้วยความเจ็บ พายุถึงกับชะงักเขาไม่ได้คิดว่าหล่อนจะบริสุทธิ์ผุดผ่องอะไรหรอก อยู่โรงเรียนประจำก็อาจจะปีนรั้วหนีออกไปลักลอบพบปะพูดคุยกับผู้ชายและคงพากันไปทำเรื่องไม่ดี เพราะเธอมีคดีมากมายตอนอยู่โรงเรียนประจำ
พายุสบถยาวเหยียด เขาได้สติก็ตอนที่ฝังกายเข้าไปในร่องรักของเด็กสาว แต่ดารินกลับคิดว่าเขาสบถหยาบคายต่อว่าเธอ ว่าเธอเป็นผู้หญิงไม่ดี
ดารินสะอื้นจนตัวโยน ในขณะที่พายุเสียบกายคาเอาไว้แบบนั้น เขาเริ่มทำอะไรไม่ถูกและไม่รู้ว่าจะทำอะไรต่อไปดี
“ปล่อยรินนะ”
“เมื่อกี้ยังปากดีให้ฉันเอาอยู่เลย” ประโยคตรงแสนตรงของเขาทำให้ดารินหน้าแดงร้อนเห่อ ริมฝีปากสั่นร
