วันแรกของการฝึกงานทิชาแทบไม่ได้ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันเลย ทิวเทพเอาแต่กอดเธอไม่หยุดพอเธอจะทำงานเขาก็อ้างว่าส่วนนั้นไม่ใช่หน้าที่เธอร่างบางถูกรั้งให้นั่งบนตักท่านประธานบริษัท เขากอดเธอไปด้วยทำงานไปด้วยจนในที่สุดเธอก็ทนไม่ไหว
"พี่ทิว ขอทิชาทำงานบ้างได้ไหมคะ"
"เดี๋ยวพี่ทำเองครับ นั่งเฉย ๆ ไปเถอะ"
นี่เป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วไม่รู้ที่เขาปฏิเสธเธอ
"งั้นทิชากลับนะคะ”
เธอพูดพร้อมทำท่าจะลุกออกไป ทิวเทพรีบกระชับกอดทันทีกันไม่ให้เธอลุก
"ปล่อยค่ะ ไม่ให้ทำก็ให้ทิชากลับ”
“อย่าโกรธพี่เลย พี่มีเหตุผลที่ไม่ให้ทำนะ”
"งั้นก็อธิบายมาค่ะ ว่าทำไมเอาแต่ห้ามหรือพี่ทิวไม่ไว้ใจ ทิชา”
"ไม่ใช่อย่างนั้นครับ คืองี้ งานส่วนนี้มันเป็นขอบเขตการรับผิดชอบของพี่ครับ"
"แล้วไงต่อค่ะ”
"พี่ต้องทำส่วนนี้เอง ส่วนหน้าที่ของทิชาจะเป็นเอกสารที่เกี่ยวกับงบการเงินทั้งหมดในบริษัทครับ”
เธอนิ่งฟังอย่างตั้งอกตั้งใจ
"แต่ว
