นายหัวมั่นที่เพิ่งไปทำเรื่องจัดการขัดขาไอ้เสี่ยปราโมทย์ศัตรูคู่แค้นที่กล้าจะทำร้ายลูกสาวของเขาต้องโมโหแทบคลั่งหลังรู้ข่าวว่ามีคนกระตุกหนวดเสือเข้ามาขโมยไข่มุกที่เกาะ แถมยังสงสัยว่าคนงานของตัวเองเป็นสายให้พวกมัน
“เพิ่มเวรยามเข้าไปอีก”
ลุงรวยพยักหน้าตอบกลับอย่างเคร่งเครียดไม่แพ้กัน ในตอนนี้ที่เกาะมีการคุ้มกันที่แน่นหนาและรัดกุมกว่าเดิมมากโข ยิ่งใกล้ถึงวันประมูลหอยมุกมูลค่ามหาศาลยิ่งต้องระมัดระวังเป็นพิเศษ
“ไม่มีใครเป็นอะไรใช่ไหม”
“ไม่มีนายหัว”
“ดี ต่อไปต้องระวังให้มากขึ้น”
ร่างสูงของนายหัวมั่นลอบถอนหายใจออกมาเล็กน้อยในขณะที่เดินเข้าไปหยิบของในห้อง เขากล่องบรรจุปืนหลายขนาดออกมาก่อนจะยื่นส่งให้ลูกน้องคนสนิท
“เก็บไว้ป้องกันตัว”
“ขอบคุณครับนายหัว”
“เดี๋ยวคืนนี้ฉันจะไปนอนเฝ้าที่เกาะด้วย ส่วนแกอยู่ที่นี่แหละไอ้เพชร”
เพชรกล้าที่นอนทานขนมต้องขมวดคิ้วสงสัยขึ้นมา ปกติบิดาจะต้องพาเขาไปนอนเฝ้า
