“เพชรกล้า วันนี้เข้าไปซื้อของที่บ้านเถ้าแก่ชัยหน่อย”
“พีเคครับพ่อ”
เพชรกล้ายื่นมือออกไปรับแผ่นกระดาษที่จดรายการของพร้อมกับไม่ลืมบอกกล่าวชื่อใหม่ของตัวเองให้บิดาฟัง เขารู้สึกเบื่อหน่ายเต็มทีหลังได้ยินทุกคนยังคงเรียกชื่อเก่าไม่หยุด
“ไปบ้านเถ้าแก่ชัยเหรอ มุกไปเองค่ะ!”
ร่างบอบบางของพราวมุกรีบเดินมาแย่งรายการของที่จะจัดซื้ออย่างรวดเร็ว ดวงตากลมโตเป็นประกายพร้อมกับหัวใจเต้นสั่นไหวไม่หยุดเมื่อเห็นโอกาสประจวบเหมาะที่จะได้เจอใครคนหนึ่ง
“ผมไปเองพี่มุก”
“ไม่ต้อง แกไปไม่เคยได้ของครบ”
“อ้าวพี่ฉลาม สนใจไปเที่ยวรอบเกาะด้วยกันไหมครับ”
เพชรกล้าเอ่ยชวนรุ่นพี่คนสนิทหลังเห็นเจ้าตัวเดินก้าวขึ้นมาจากบันได ก่อนจะได้รับรังสีความน่ากลัวแผ่ออกมาจากคนข้างกายไม่หยุด
“อืม พี่เบื่อๆ อยู่พอดี”
“พี่มุกช่วยพาพี่ฉลามเขาไปด้วยนะ”
“แกสะเออะชวนก็พาไปเองสิ”
“ไม่รู้ไม่ชี้ครับ”
ร่างสูงของคนเป็นน้องชายรีบวิ่งหนีไปควบ
