พิงทิ้งตัวลงบนโซตัวเล็กสำหรับนั่งคนเดียว เขาโอบรั้งนายน้อยให้นั่งลงบนตักของตน คนตัวเล็กงัวเงียอยู่ในอ้อมแขนแกร่งเพราะฤทธิ์แอลกอฮอลล์ที่ทำให้สติของเธอเลือนหายไป พิงจึงเปิดขวดไวน์ดื่มด้วยความสบายใจ
"อืมม...ของฟานะ" กลิ่นหอมของไวน์โชยไปแตะจมูกโด่งรั้นเข้า หญิงสาวยกศีรษะขึ้นมาจากอกแกร่งและจ้องมองคนตรงหน้าด้วยสายตาสะลึมสะลือ
"ไม่ให้ดื่มแล้ว สภาพแบบนี้จะกลับขึ้นไปข้างบนยังไง ผู้ใหญ่เห็นจะว่ายังไง?" พิงต่อว่าคนเมา มือเรียวถือจังหวะนั้นแย่งขวดไวน์มาจากมือของเขาและกระดกเข้าปากอึกใหญ่
"ดื้อ!" พิงรีบแย่งขวดไวน์กลับมา นายน้อยจ้องมองเจ้าของหน้าตักนุ่มก่อนจะกดจูบลงบนริมฝีปากหยักของเขา พิงเบิกตากว้างด้วยความตกใจจากการกระทำอันไร้สติของเธอ ริมฝีปากอวบอิ่มคายไวน์แดงที่เธอยังกลืนไม่หมดเข้าไปในปากของชายหนุ่ม พิงดื่มด่ำรสหวานที่นายน้อยป้อนให้ตนผ่านปากของเธออย่างไร้ความรังเกียจ
"อืม..." พิงครางในลำคอ เจ้า
