“น้ำมะกรูดนี่ดี ช่วยบำรุง และสมุนไพรต่าง ๆ ที่ป้าจัดให้ ขิงเอย ไข่เอย ปลาเอย ผักเอย เจ้าจักต้องกินบำรุงอย่าได้ขาด”
“เจ้าค่ะท่านป้า” มณีจันทร์รับคำอย่างแข็งขัน ป้าฉลวยใจดีและเด็ดขาดเหมือนมารดาของแสนมิมีผิด การที่ท่านอยู่ที่เรือนแห่งนี้ ทำให้หล่อนรู้สึกอุ่นใจมิน้อย
“ป้าขอตัวไปพักผ่อนก่อนหนา ดูเหมือนว่าผัวของเจ้ามีเรื่องจะสนทนากับเจ้า”
“ค่ะท่านป้า” มณีจันทร์รับคำ ในขณะที่ป้าฉลวยเลี่ยงออกมาพักผ่อนตามประสาคนแก่
“พี่แสนต้องการอันใดรึเจ้าคะ” มณีจันทร์ที่กำลังนั่งกรองมาลัยเพื่อจะไปถวายพระวันพรุ่งเอ่ยถามเมื่อสามีเดินเข้ามาหา
“ข้ามีเรื่องจักคุยกับเจ้าให้รู้ความ”
“เรื่องอันใดรึเจ้าคะ”
“ทุกเรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างเรา” ประโยคนั้นของแสนทำให้มณีจันทร์นิ่งฟังอย่างตั้งใจ
“พี่ขอโทษกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้น ความจริงพี่ก็สงสัยมาพักใหญ่แล้ว จึงเชิญพ่อเดชมาพักอยู่ที่เรือนของเรา แล้วพี่ก็ได้รู้ได้
