“พี่ศักดิ์ชายกลับไปที่กรุงเทพฯ บอกคุณพ่อคุณแม่ว่าจะพามาสู่ขอผู้หญิงที่ชื่อจำปีหอม แต่โชคร้าย ก่อนวันเดินทางพี่ศักดิ์ชายประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต คุณพ่อกับคุณแม่เสียใจเป็นอันมาก ไม่นานก็ล้มป่วย สุขภาพร่างกายไม่แข็งแรง ในตอนนั้นฉันอยู่ต่างประเทศ ตามคุณอาจหาญไปทำธุรกิจที่โน่น ไม่รู้ว่าผู้หญิงที่พี่ชายรักคือใคร อยู่ที่ไหน มีเพียงพี่ศักดิ์ชายเท่านั้นที่รู้ จึงไม่ได้ติดต่อมาแจ้งข่าวเรื่องการจากไปของพี่ศักดิ์ชายจ้ะ” ศรีสุดาเล่าไปน้ำตาซึมไป
“เรื่องเป็นแบบนี้นี่เอง” สองสามีภรรยาถึงกับครางออกมา หลงเข้าใจผิดคิดว่าศักดิ์ชายเป็นคนไม่ดี ทอดทิ้งไม่ไยดี ที่แท้ศักดิ์ชายก็เสียชีวิตแล้วนั่นเอง
“เวรกรรมจริงๆ ฉันเสียใจด้วยนะ ไม่คิดว่าคุณศักดิ์ชายจะด่วนจากไปแบบนี้” คุณนายซ่อนกลิ่นเอ่ยขึ้น
“แล้ววันนี้มาหาจำปีหอมทำไมหรือ”
“คุณพ่อกับคุณแม่ได้เขียนพินัยกรรมยกทรัพย์สินครึ่งหนึ่งให้กับลูกของจำปีหอมจ้ะ เพราะว่าพี
