ที่โต๊ะอาหารของบ้านตระกูลวรรธนะเดช บรรยากาศยามเช้าหลังคืนเข้าหอเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะเบา ๆ และกลิ่นอาหารหอมอบอวล
สายลมในชุดเสื้อยืดตัวหลวมกับกางเกงผ้าขายาว ดูเหนื่อย ๆ แต่ก็ยิ้มสดใส ส่วนพอร์ชนั่งอยู่ข้าง ๆ ตักข้าวป้อนภรรยาอย่างอารมณ์ดี
“เมื่อคืนหลับดีมั้ยลูก” คุณหญิงแม่ของพอร์ชเอ่ยถามด้วยสายตาเป็นประกาย
สายลมหัวเราะแห้ง ๆ กำลังจะตอบ แต่พอร์ชแทรกขึ้นมา “ดีมากครับแม่ ผมนี่ฝันหวานเลย”
“ฝันว่ามีหลานใช่มั้ย” ข้าวฟ่างโผล่เข้ามาพร้อมยิ้มเจ้าเล่ห์ แล้วก็ยื่นซองซิปใส่ซองตั๋วเครื่องบินสองใบให้
“นี่อะไรอะ?” สายลมถามทันที ขณะรับซองมาเปิดดู
“ตั๋วเครื่องบินฮันนีมูน ไปมัลดีฟส์จ้ะ ป๊าใต้ฝุ่นเตรียมไว้ให้ พร้อมที่พักสุดหรูหราริมทะเล เรือสปีดโบ๊ทส่วนตัว และอาหารทะเลสดทุกมื้อ!”
“ห๊ะ?” พอร์ชกับสายลมอุทานพร้อมกัน
“ไปเลย พรุ่งนี้เย็นนี้เครื่องออก ป๊าบอกว่าหลังแต่งต้องได้พัก ห้ามรับงาน ห้ามเปิดโน้ตบุ๊ก ห้
