หลายวันต่อมา
นักรบไปทำงานตามปกติแต่จะกลับเร็วเป็นพิเศษเพื่อมาคอยดูแลม่านมุกอย่างใกล้ชิด บางครั้งก็พาเธอนั่งรถเล่นเพื่อให้เธอรู้สึกผ่อนคลายไม่เครียดหรือกังวลอะไร ส่วนม่านมุกก็ยังคงคอยอารมณ์เสียและเหวี่ยงวีนใส่เขาตลอดแทบจะทุกเวลาแต่นักรบก็ไม่โต้ตอบเพราะเขาได้ไปปรึกษาหมอถึงสาเหตุที่ม่านมุกเป็นอยู่ มันคืออารมณ์ของคนท้องซึ่งแต่ละวันจะไม่เหมือนกัน บางครั้งก็จะมาพร้อมๆกันหลายอารมณ์จนตอนนี้นักรบเริ่มที่จะชินกับอาการของม่านมุกแล้ว
"วันนี้อยากไปไหนไหมฉันจะพาไป"
"ไม่อยากไป ไม่รู้จะไปไหนด้วย เบื่อ!!" ม่านมุกพูดอย่างอารมณ์เสีย อยู่บ้านก็เบื่อไปไหนก็เบื่อเธอไม่รู้จะทำยังไงให้หายเบื่อแล้วจริงๆ
"ฉันจะพาไปหาแม่ของเธออยากไปไหม"
"แล้วคุณรู้เหรอว่าแม่ของฉันอยู่ที่ไหน?" ม่านมุกถามออกไปขนาดเธอเป็นลูกแท้ๆเธอยังไม่รู้เลยว่าตอนนี้แม่ของเธอย้ายไปพักอยู่ที่ไหน
"รู้สิ เรื่องแค่นี้เองมีอะไรบ้างที่ฉันไม่รู้"
