ผ้าขนหนูที่ห่อตัวม่านมุกเอาไว้ถูกกระชากออกอย่างแรงแล้วเหวี่ยงลงไปที่ข้างเตียง ชายที่ทับร่างของเธออยู่ด้านบนเขาเหมือนกับซาตานร้ายที่กำลังหิวกระหายเลือด แววตาของเขาแข็งกร้าวจ้องมองมาที่ใบหน้าของเธออย่างไม่ลดละ ม่านมุกถูกมัดติดไว้กับหัวเตียงซึ่งเธอไม่สามารถดิ้นหนีไปได้เลย
"อย่าพยายามให้ยาก เธอหลุดออกไปไม่ได้หรอก ไม่อยากเจ็บตัวก็อยู่นิ่งๆ" นักรบข่มเสียงพูดพลางถอดเสื้อของตัวเองออกไปด้วย
ร่างท่อนบนเผยออกมาให้เธอได้เชยชม ก้อนเนื้อเรียงรายสวยงามไร้ที่ติเพราะเขาดูแลตัวเองเป็นอย่างดี แต่ภายใต้ความสวยงามนั้นมันกลับซ่อนความน่าสะพรึงกลัวเอาไว้อยู่
"เฮือก!!" ม่านมุกถึงกับเบิกตาโพลงเมื่อนักรบถอดเข็มขัดของตัวเองแล้วเอาพันมือของเขาไว้
"เธอจะมีความสุข.." นักรบกระตุกยิ้มร้ายออกมามองใบหน้าสวยที่มีแต่รอยคราบน้ำตา เขาหยิบบางอย่างออกมาจากกระเป๋าแกะออกแล้วใส่ปากตัวเองไว้ มันคือเม็ดอะไรสักอย่าง...
"อื้อออ..
