เช้าวันต่อมา
ม่านมุกลืมตาตื่นขึ้นมาภายในอ้อมกอดของนักรบ เธอค่อยๆจับแขนของนักรบออกจากตัวของเธอแล้วลุกขึ้นเดินไปในห้องน้ำ
"อะ....โอ้ยย!!" ในขณะที่เธอกำลังก้าวขาเดินไปในห้องน้ำก็รู้สึกเจ็บจี๊ดที่ท้องเหมือนมีอะไรจะหลุดออกมาจากท้องของเธอ ม่านมุกใช้มือกุมที่ท้องเอาไว้พลางก้มมองที่หว่างขาของเธอตอนนี้มีหยดเลือดไหลออกมาไม่มาก แต่เธอก็ตกใจไม่น้อยที่เห็นเลือด
"กะ...เกิดอะไรขึ้น!!อะ....โอ้ยย!!"
"ม่านมุก!!" เสียงร้องโอดโอยของม่านมุกทำให้นักรบตื่นจากการหลับใหลแล้วรีบวิ่งมาดูเธอทันที
"คะ...คุณ...ช่วยด้วย" ม่านมุกพูดด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบาเหมือนกับคนกําลังจะหมดแรง
"เธอเป็นอะไร!ทะ...ทำไมมีเลือดออกมาแบบนั้น!!" นักรบเองก็ตกใจไม่น้อยที่เห็นม่านมุกมีเลือดออกมาเขาตกใจจนทำอะไรไม่ถูก
"ฉะ...ฉันปวดท้องไม่รู้เป็นอะไร"
"รอเดี๋ยวนะฉันใส่เสื้อผ้าแป๊บนึง" พูดจบนักรบก็หันหลังวิ่งออกไปแล้ววิ่งกลับมาด้วยสภาพที่
