“หนูรู้ค่ะว่าคุณทำได้ คุณอึดเอาทนแล้วก็แข็งแรง”
“นี่ถือว่าเป็นคำชมนะยัยเด็กหื่น”
“หนูหื่นกับคุณคนเดียวนะคะ”
เขาอุ้มเธอขึ้นบ้าน ทุกย่างก้าวคือความเสียวซ่านที่สะท้านไปถึงขั้วหัวใจ
พงศ์พิทัยมองเด็กสาวที่โกนหนวดเคราให้เขาด้วยสายตารักใคร่
“เรียบร้อยแล้วค่ะ คุณหล่อมากเลยนะคะ”
เธอใช้ผ้าขนหนูเช็ดใบหน้าให้เขา ไม่นานก็ได้ยินเสียงเรียกของลุงกับป้า เฌอปรางหน้าเหลอหลา สะดุ้งสุดตัวลงไปพบพวกท่านด้วยหัวใจอันระทึก
ดูเหมือนลุงกับป้าของเธอจะรักและเคารพชายหนุ่มเอามากๆ พอเขาพูดจาทาบทามสู่ขอ พวกท่านก็ดีใจเสียยกใหญ่ ยกเธอให้เขาแบบแทบจะแถมข้าวสารให้เสียอีกกระสอบใหญ่
ดูเอาเถอะ!
พงศ์พิทัยเป็นคนพูดคำไหนคำนั้น เขาพาเธอไปจดทะเบียนสมรสเพราะเธออายุครบยี่สิบปีบริบูรณ์แล้ว และเขาก็จัดงานเลี้ยงเล็กๆ ไม่เชิงเป็นงานแต่งเนื่องจากเธอไม่อยากให้เอิกเริก แล้วเธอก็เป็นภรรยาของเขาแบบถูกต้องตามกฎหมาย
เธอคิดว่าฝันไปเสียอ
