เพี้ยะ!!!
เสียงฝ่ามือบางตบมาตรงซีกแก้มหล่อเหลาอย่างแรง เสียงดังสนั่น เธอมองเขาอย่างเจ็บช้ำน้ำใจ
แท้ที่จริงแล้วบัวบุษบาคิดว่าเธอเสียความบริสุทธิ์ผุดผ่องไปให้พลวัฒน์แล้ว เธอเองก็ไม่มีหน้าไปแต่งงานกับเตชินทร์ได้อีก แต่พลวัฒน์บอกว่ามันคือเรื่องผิดพลาด แล้วเธอจะเรียกร้องให้เขาต้องฝืนใจรับผิดชอบอย่างนั้นเหรอ ดังนั้นเธอตัดสินใจที่จะไม่เอาใครเลย และเดินไปตามทางของตัวเอง
“คือว่าพล ไม่ได้ตั้งใจที่จะพูดแบบนั้นนะบัว”
“แต่ก็พูดไปแล้ว”
เธอมองเขาอย่างเจ็บช้ำน้ำใจ ก่อนจะเดินหนีไปเข้าห้องน้ำ
เสียงร้องไห้ของหญิงสาวทำให้พลวัฒน์เดินเหมือนหนูติดจั่นอยู่ด้านนอก แต่เขาต้องชะงักเมื่อเธอชะโงกแค่ส่วนลำคอออกมา สีหน้าของเธอดูกระอักกระอ่วนใจไม่น้อย
“มีอะไรเหรอบัว”
“ช่วยหาเสื้อผ้าให้หน่อย”
เธอเหลือบไปมุมหนึ่งของห้อง เสื้อผ้าของเธอโดนถอดออกและมันก็ขาดเสียด้วย เธอไม่อยากรบกวนเขาหรอกแต่มีเพียงเขาที่จะช่วยเธอได
