1. บทนำ 18+
1417 คำ
~ถ้าอยากได้ทะเบียนสมรส ก็ทำหน้าที่บนเตียงของเธอซะ...แต่มันไม่ได้หมายว่าพี่จะต้องรักเธอด้วยหรอกนะ รู้ๆ กันอยู่ว่าเพราะอะไร~
ถ้อยคำน้ำเสียงหนักแน่นที่บ่งบอกว่าไร้ความรู้สึก ยังดังก้องอยู่ในโสตประสาทหู ส่งผลให้ใบหน้าสวยปล่อยน้ำตาหยดลงบนแก้มเนียนสีชมพูอย่างไม่มีทางเลือก
ขณะที่ยืนอยู่ตรงหน้ากระจกในห้องน้ำ บ้านของว่าที่เจ้าบ่าว ช่วงเวลายามบ่าย ซึ่งจะเกิดขึ้นหรือไม่นั้นก็ขึ้นอยู่กับความพอใจของวันนี้
"....." ณิชาถอนหายใจเบาๆ นุ่งเพียงผ้าขนหนูสีขาวผืนเดียวหลังเข้ามาชำระกายตามคำสั่ง แม้จะไม่อยากทำแต่มันใช่ว่าจะมีทางเลือกใดอีกแล้ว
แก๊ก~
"พี่ไตร..." น้ำเสียงหวานเอ่ยยากลำบาก ในตอนที่เดินออกจากห้องน้ำมาพบว่าที่เจ้าบ่าวในอีกไม่ถึงเดือน เปลื้องเสื้อผ้าบนกายทั้งหมดแล้ว นุ่งแค่ผ้าขนหนูเพียงผืนเดียวรอบพันรอบเอวสอบเท่านั้น
"มานี่สิ" ไตรภูมิเอ่ยเรียกร่างบอบบางของหญิงสาววัยยี่สิบห้าปี ซึ่งน้อยกว่าเขาถึงเจ็ดปี เนื้อตัวผิวละเอียดอ่อนอมชมพูแทบจะทุกส่วน กำลังยืนประหม่ากลัวในวินาทีต่อไปที่เขาจะต้องได้ครอบครองตัวของว่าที่เจ้าสาว
"ณิว่าณิ..."
"จะเปลี่ยนใจก็ได้นะ แต่สัญญาของเราก็ต้องยกเลิก" หางตาคมเหลือบมองใบกระดาษทะเบียนสมรสบนโต๊ะทำงาน สัญญาที่เป็นประหนึ่งอำนาจและการแก้แค้นที่เขาเฝ้ารอ
"ยังไงณิก็เปลี่ยนไม่ได้แล้ว แต่พี่ไตรต้องรับผิดชอบคำพูดตัวเองด้วยนะ หวังว่าจะพูดคำไหนคำนั้น"
ณิชาเลือกจะข่มใจสู้ ก้าวปลายเท้าเล็กเดินตรงไปหาร่างกำยำ ที่มีกล้ามเนื้อค่อนข้างแข็งแกร่งไปทุกส่วน ผิดกับรูปลักษณ์ของอัยการท่าทีผ่าเผย
หมับ!
"คิดจะเป็นเมียพี่ก็ต้องใจกล้าหน่อย" มือหนาคว้าดึงเอาร่างบอบบางลงมานั่งทับตักแกร่ง แค่แรงเพียงนิดเดียวตัวเธอก็อ่อนปวกเปียกสู้เขาไม่ไหว
"เราเป็นแค่ในนามค่ะ พี่ไตรก็รู้ว่าเราไม่ได้รักกัน เราจะแต่งงานกันเพื่อผลประโยชน์เท่านั้น"
"ใช่ เพราะพี่ก็ไม่เคยรักเธอเหมือนกัน แต่ก็เอาเถอะวันนี้จะถือว่าสงเคราะห์ให้ก่อนแล้วกันนะ ถ้าแต่งไปแล้วไม่เวิร์คค่อยว่ากันอีกเรื่องนึง"
พรึ่บ! มือหนากระชากผ้าขนหนูบนกายอรชรทิ้ง เผยให้เห็นยอดเต้าอกอวบงามสีชมพูหวานแหวว ไหนจะหน้าท้องแบนราบและเนินสาวที่อีกฝ่ายพยามหนีบปกปิดไว้
"แค่ต้องนอนด้วยกันไม่ใช่ว่าพี่ไตรจะทำอะไรณิก็ได้นะ!" เธอมองใบหน้าหล่อเหลาอย่างเกลียดชัง ก่นคำสาปแช่งในใจดวงน้อยๆ มากมาย
"ถ้าคิดว่าพี่จะถนอมเธอเหมือนไอตรี คิดผิดแล้วล่ะ!" เขาคว้าเอาท้ายทอยเล็กให้ใบหน้าสวยใสมาชิดใกล้ปลายจมูกโด่ง ได้กลิ่นลมหายอ่อนละมุนและสองมือบางที่ยันกายไว้ ไม่ให้หน้าอกอวบมาแนบแผงกล้ามเนื้อ
"อื้อออ...อี้ไอออ..." แรงจูบบดขยี้อย่างไม่บอกกล่าวให้เธอเตรียมใจ มันเจ็บแสบซ่านไปทั่วเรียวปากนุ่ม ยังจะใช้ลิ้นสากสอดแทรกความดุดันเข้าในโพรงปาก มาตวัดควักดูดดุนปลายลิ้นเล็กจนเสมือนว่าเธอจะขาดใจอยู่รอมร่อ
"อื้อ..." กำปั้นน้อยๆ ทุบเรียกสติตรงบ่ากว้างไม่หยุด จูบรุนแรงและหยาบโลนไร้การทนุถนอมแก่ผู้หญิงที่ไม่เคยต้องมือชายใด ราวกับต้องเย้ยหยันอย่างผู้ชนะไม่ว่ายังไงเธอก็ไม่มีสิทธิ์สู้เขา
"ขืนเธอยังขัดอารมณ์พี่อีก ก็กลับบ้านไปซะมันเสียเวลาเปล่า" น้ำเสียงแหบพร่าเอ่ยเตือน รวบเอาสองข้อมือเล็กด้วยมือหนาเพียงข้างเดียว
"ก็ณิไม่เคย!" ดวงตาคู่สวยมันแดงผ่าว อยากจะร้องไห้ออกมาก็กลัวเสียงหัวเราะเยาะ
"ได้! พี่จะสอนเราเองแล้วกัน ว่าเวลาที่จะมีผัวทั้งทีต้องทำยังไงบ้าง" ท่อนแขนแกร่งช้อนอุ้มเอาคนตัวเล็กมาเหวี่ยงทิ้งบนกลางเตียงกว้าง เวลาที่เธอดิ้นขัดขืนทำให้เห็นร่องกลีบสีงามของสาวสะอาดสะอ้าน
ร่างสูงไม่รอช้ารีบกระโจนใส่แล้วบดเบียดอยู่ระหว่างสองขาเรียวอ่อน
"จะทำอะไรคะ! ณิไม่เล่นอะไรพิเรานะพี่ไตรหยุดคิดเลยนะ!" พอเห็นอีกฝ่ายนำเนคไทมามัดสองข้อมือเล็กอยู่เหนือศรีษะของเธอ มันยิ่งสร้างความกลัวมากขึ้นกว่าเดิมหลายเท่า
แล้วคนตัวสูงกระตุกผ้าขนหนูบนกายแกร่งออก เผยให้ความเป็นชายแท่งดุ้นลำใหญ่กำลังแนบอยู่บนเนินสามเหลี่ยมมีไรขนประปราย
"ผัวเมียจะเอากันมันไม่แปลกหรอกนะ" สันจมูกโด่งก้มซุกไซร้ตามลำคอระหงขาว ยิ่งสูดดมเท่าไหร่ก็ได้กลิ่นกายสาวหอมละมุนมากๆ ขบเม้มตามผิวสวยสร้างรอยเขี้ยวน่าพอใจ
"อื้อออ.." เรียวปากบางเม้มกลั้นเสียงน่าอาย เธอไม่ได้รู้สึกวูบไหวตามที่อีกฝ่ายอยากให้เป็น นอกเสียจากสยิวทุกสัมผัสที่ไม่เคยเจอ แล้วยิ่งมีมือหนาล้วงเข้าไปสัมผัสรอบๆ กลีบกุหลาบงาม เรียวขาอ่อนยิ่งตอบสนองหนีบสะโพกสอบแน่น
"อ้าขาไว้ไม่งั้นพี่จะทำเราแรงกว่าที่คิดอีก" ร่างสูงชันตัวขึ้นเล็กน้อย นำเอาแท่งความชายฟาดลงใส่เนินสาว ก่อนจะคลี่แหวกกลีบกุหลาบงาม เห็นร่องแห้งเหือดสีชมพูเบิกบาน กดส่วนหัวดอกเห็ดใส่ทีละเล็กละน้อย
"อ๊า...อื้อออ..ณิเจ็บจัง...อึก!" ความเจ็บซ่านพุ่งเข้าจรงร้องสาวบริสุทธิ์ ณิชาเผยกัดขอบล่างหวังข่มความทรมาน เพราะรู้ว่าครั้งแรกมันต้องเจ็บปวดมากเพียงใดแต่ไม่เคยรู้ว่ามันจะรุนแรงถึงเพียงนี้
หน้าอกสวยมันก็ยิ่งแอ่นขึ้น เมื่อร่างอรชรตัวงออย่างไม่สามารถอดทนไหว เวลาที่ไตรภูมิยังพยามยัดความเป็นชายเข้าใส่
"อ่า...จะเกร็งทำไม" ลำคอหนาเปล่งเสียงครางต่ำ กับร่องคับแคบมันบีบลำแท่งเอ็นจนปวดหนึบ ซึ่งเขาไม่ได้คาดหวังเลยว่าอีกฝ่ายจะยังบริสุทธิ์อยู่ เพราะแค่พันธะสัญญาเพื่อผลประโยชน์กันเท่านั้น
สะโพกแกร่งเลยไม่รอช้า สอบกระแทกใส่ให้ลำเอ็นชายได้เข้าไปสุดขนาดความยาว แม้คนใต้ร่างจะเจ็บปวดก่นน้ำตาไหลออกมา
"จะเจ็บจัง..อื้อออ" แรงกระแทกจูบมันก็เจ็บแสบพอๆ กับส่วนล่าง ทั้งถูกดูดดึงเรียวปากนุ่มและขบเม้มปลายลิ้นเล็ก
ร่างสูงแอ่นสะโพกสอบใส่ในร่องสาวไม่หยุดพัก รับรู้ถึงกลิ่นคาวลอยฟุ้ง และความปวดทรมานในท้องน้อยเกินกว่าที่เธอจะจดจ่อความปรารถนาอย่างที่อีกฝ่ายทำอยู่
"อย่าดิ้นนะไม่งั้นพี่จะกดเราให้แรงกว่านี้อีก!" ไตรภูมิเอ็ดดุคนตัวเล็ก ที่มองเครียดแค้นเขาแต่ไม่มีทางสู้ได้ ต่อให้จะสัมผัสได้ถึงเยื่อบางๆ ในกายสาวที่เขากระทุ้งมันขาด ก็ใช่ว่าจะมีผลต่อความรู้สึกของเขา
มือหนาเลื่อนลงมาบีบขย้ำเต้าเนื้ออวบทั้งสองข้าง แล้วแอ่นสะโพกแกร่งสอบใส่ในร่องสาว เหลือบมองสีน้ำคาวกำลังซึมสวนออกมา เลอะเทอะบนผ้าปูที่นอนของคนรักความสะอาด
ร่างสูงรีบก้มโน้มลงมา ตะโบมดูดดุนยอดทับทิมเม็ดงาม แล้วสร้างรอยเขี้ยวความเป็นเจ้าของรอบเนินอกสวย ระหว่างนั้นมือหนาอีกข้างก็ยังดันสองข้อมือเล็กบนศรีษะของณิชาอยู่
"อื้อ..ณิเจ็บไปหมดแล้วพี่ไตร...อื้อออ.." ใบหน้าสวยดิ้นสับส่าย ความเจ็บที่อีกฝ่ายมอบให้มันช่างทรมานร่างกายอย่างมาก เธอทำได้เพียงนอนภาวนาให้เรื่องบนเตียงนี้สิ้นสุดลงไวไวสักที
"เธอไม่มีสิทธิ์มาสั่งพี่นะ ถ้ายังอยากได้ทะเบียนสมรสอยู่" มือหนายกขึ้นเสยผมดกลวกๆ แล้วชันตัวขึ้นอีกครั้ง สะโพกแกร่งกระแทกใส่ร่องสาวสะอาด จนทำคนตัวเล็กขยับเคลื่อนเสียดสีกับปูที่นอนเป็นจังหวะ
"อื้ออ...พะพอได้แล้วณิไม่ไหว"
.....................
- ผู้เขียน
