36 | รางวัลคนเก่ง

1910 คำ

"โอเคค่ะรักก็รัก..." เขาผละออกเล็กน้อยแล้วใช้นิ้วชี้แตะที่ปลายจมูกฉันแทน "นี่เป็นเรื่องที่ดีที่เธอไม่ลืมฉันอีก แต่ห้ามทำอนาจารในโรงพยาบาล" ถึงกับอนาจารเลยเรอะ! ดูใช้คำเข้า "แล้วต้องทำที่ไหนคะ..." ฉันถามกลับไปพร้อมกับส่งสายตาเจ้าเล่ห์ แถมแขนก็รั้งคอเขาลงมาเรื่อยๆจนหน้าเราใกล้กันอีกครั้ง "เดวา..." "ขา" "เธอไม่ควรหื่นตอนนี้" ถึงปากจะปรามแต่ตาสวยๆของเขาไม่ละออกไปจากริมฝีปากฉันเลย เขาคงกำลังหักห้ามใจสินะ... จริงๆแล้วแค่เดินไปล็อกห้องก็จบ จะจับ จะจูบ ก็ไม่มีใครเห็นแล้ว "แล้วต้องหื่นตอนไหน ไหนๆสิ่งที่เดวาเข้าใจผิดก็กระจ่างแล้ว ต่อไปนี้เรามาสร้างความสัมพันธ์กันใหม่ไหมคะ จีบเดวาอีกครั้ง...เราจะได้หวานๆกันสักทีไง" "อยากหวานมากเหรอ?" ฉันพยักหน้า "ได้... ถือว่าเป็นรางวัลที่สมองทำงานดีขึ้น" ฉันยิ้มกว้าง ไม่โกรธเลยแต่กลับมองว่าเขาน่ารัก เพราะตอนแรกๆที่ฉันจีบพี่แทนคุณเขาก็ตึงใส่แบบนี้ล่ะ แต่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม