อย่าไปร่านให้ใครเอา
1949 คำ
กรี๊ดดดดด
” อ่า แน่น “
ผลับผลับผลับ!!!
อะอะอ๊ะ!!!!
เสียงเนื้อกระทบกันดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง และไม่รู้เลยว่าคืนนี้ผมจะสิ้นสุดที่กี่น้ำ ยิ่งผมได้เอายาหยี ยิ่งทำให้ผมอยากทำเรื่อยๆไม่อยากหยุด ผมจับยาหยีพลิกซ้ายพลิกขวา ไม่ว่าจะท่าไหนผมก็งัดมันขึ้นมาใช้กับเธอ เซ็กส์ครั้งนี้ยาวนานผ่านไปหลายชั่วโมง เกือบถึงเช้า ตอนนี้ยาหยีสลบคาอกผมไปแล้ว เพียงไม่นานผมก็เสร็จบทรักครั้งสุดท้าย และถอดแก่นกายออกมาจากร่องของยาหยี ทันทีทึ่ท่อนเอ็นของผมออกมาจากตัวเธอ น้ำรักของผมก็ไหลตามมาทันที ผมปล่อยในใส่เธอทุกรอบ ตั้งแต่ที่ผมสดกับเธอ
เทมนอร์ทมองตรงร่องสวนของยาหยีที่ตอนนี้บวมช้ำมาก เพราะรับศึกหนักจากเขามาหลายชั่วโมง ดูแค่ตาก็รู้ว่า มันต้องอักเสบ และพรุ่งนี้เธอก็ไม่น่าจะเดินไหว แต่ตอนนี้ผมไม่อยากจะใส่ใจ เพราะร่างกายผมเหนื่อยเต็มที่ ผมเลยนอนลงข้างๆยาหยีโดยที่ร่างกายเหนียวไปด้วยเหงื่อใคร่ แต่เพราะความเพลีย เลยทำให้ผมหลับไป
บ่ายวันต่อมา
ยาหยีตื่นมาด้วยอาการเพลีย และเธอก็รู้สึกว่ามีอะไรหนักๆอยู่ที่ช่วงตัวเธอ เธอเลยหันมามองว่าสิ่งนั่นคืออะไร แต่ก็เห็นว่า เป็นแขนของคน เธอเลยหันมองที่ข้างๆ ก็พบว่า เป็น เทมนอร์ทนอนหลับอยู่ข้างเธอ
เห็นแบบนั้น ฉากรักและเหตุการณ์เมื่อคืนก็วิ่งเข้ามาในหัวของเธอ เธอโดนเทมนอร์ทลากมาข่มขืน
ยาหยีเลยคิดจะออกจากห้องนี้ให้เร็วที่สุดเพราะไม่อยากเห็นหน้า เทมนอร์ทอีก เธอค่อยๆแกะะแขนนเขาออกมาวาง และขยับตัวจะลงจากเตียง แต่เพียงแค่ขยับตัว ช่วงล่าง เธอก็ปวดร้าวเข้ามา จนน้ำตาไหลออกมาอัตโนมัติ แต่ยาหยีก็ไม่ยอมแพ้ เธอพยายามขยับตัวและลงจากเตียง
โอ้ยยยย
ทันทีที่เท้าเล็กสัมผัสกับพื้น เธอก็ต้องล้มลงไปนั่งกองกับพื้น และร้องออกมา
เทมนอร์ทที่หลับอยู่พอได้ยินเสียง เขาก็ลืมตาขึ้นมาทันที แบะมองลงมาที่เตียงอีกฝั่งก็เห็นยาหยีลงไปกองอยู่ที่พื้นแล้ว เขาเลยพูดออกมา
“ สมน้ำหน้า อยากอวดเก่ง ”
“ เลว นายมันเลว ” ยาหยีที่ได้ยินเสียงของเขา ก็ตะโกนพูดออกมา
“ หึ เลวยังไง กูก็ผัวมึง ”
เขาพูดจบก็ลงจากเตียงมา อุ้มยาหยีขึ้นนั่งบนเตียง แต่ไม่ได้วางเธอเบาๆนะ เขาวางเธอลงอย่างแรง ถึงแม้ที่นอนจะนุ่มขนาดไหน มันก็ทำให้ยาหยีเจ็บจนเบ้หน้าและน้ำตาไหลออกมา
“ นายไม่ใช่ผัวฉัน ” เมื่อนึกขึ้นได้ เธอก็สวนคำพูดเขาไปทันที
“ สงสัยต้องเอามึงอีก เอาให้หลับคาเอ็นกูอีกรอบมั้ง ถึงจะบอกว่ากูเป็นผัวได้ ”
เทมนอร์ทพ่นคำหยาบออกมา ปกติฉันกับเทมนอร์ทไม่เคยพูดดีกัน แถมยังด่ากันมาตลอดอีกด้วย
พอได้ยินคำพูดของเขา ครั้งนี้ฉันก็เงียบเสียงลงทันที เพราะใบหน้าของเขาที่พูดออกมา บ่งบอกได้ว่า เขาพูดจริง และทำจริง เพราะฉะนั้นฉันไม่อยากเสี่ยง
“ นั่งรอ เดี๋ยวพาไปอาบน้ำ ”
เทมนอร์ทบอกกับฉันหลังจากที่ฉันไม่เถียงเขา และเขาก็เดินออกจากห้องนี้ไป เพียงไม่นานก็กลับเข้ามา
พรึบ
เทมนอร์ทรั้งผ้าห่มที่ปิดบังร่างกายของยาหยีออก แล้วอุ้มเธอขึ้นแนบอก
“ ปล่อย อย่ามาโดนตัว ”
ยาหยีส่งเสียงท้วงออกมา แต่เทมนอร์ทก็ไม่ได้สนใจเขาอุ้มเธอเดินเข้าไปข้างในห้องน้ำ แล้ววางเธอลงบน เคาน์เตอร์อ่างล้างหน้า
“ อาบน้ำเองไหวมั้ย ” ชายหนุ่มถามออกไปด้วยน้ำเสียงห้วนๆ
“ ไหว ”
ถึงจะไม่ไหว ฉันก็ไม่มีทางให้เทมนอร์ทอาบให้เด็ดขาด แค่เรื่องเมื่อคืนที่โดนเขาทำ ก็ทำให้ฉัน เกียจเขาจนไม่อยากจะเห็นหน้า ในใจฉันตอนนี้คืออยากออกไปจากที่บ้าๆนี้ให้เร็วที่สุด
เมื่อยาหยีบอกแบบนั่น ผมก็ปล่อยให้เธออยู่ในห้องน้ำ คนเดียว เทมนอร์ทออกมานั้งที่โซฟาในห้องนอน และหยิบบุหรี่ราคาแพงขึ้นมาจุดสูบ เขาปล่อยควันสีขาวออกมา คลุ้งเป็นจำนวนมาก และคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืน ปกติแล้วเขาก็มีอะไรกับใครเป็นเรื่องปกติ แต่ที่ไม่ปกติคือ ผู้หญิงคนนี้ คือยาหยี เพื่อนของเขาเอง
แกร๊ก
ยาหยีที่ใช้เวลาอยู่ในห้องน้ำนานกว่าชั่วโมง เธอพยายามขัดพยายามถู รอยแดงที่โดนเทมนอร์ททำไว้ให้ออกจากร่างกายเธอ แต่ก็ไม่เป็นผล มันยังคงปรากฏอยู่บนร่างกายเธอ แทบจะทั้งตัว
“ เสื้อผ้าอยู่บนโต๊ะ ”
เมื่อเห็นยาหยี เดินกระเพกออกมาจากห้องน้ำแล้ว เทมนอร์ทก็พูดขึ้น และปลายตามาที่ถุงตั้งอยู่ บ่งบอกให้เธอเห็น ว่านี้คือเสื้อผ้าของเธอ
ยาหยีเลยค่อยๆเดินเข้ามาใกล้ๆเขา เพื่อจะหยิบเสื้อผ้าในถุงนี้ไปใส่ แต่พอเธอเดินเข้ามาใกล้ เทมนอร์ทก็กระตุกแขนเธอให้ล้มลงไปนั่งบนตัก และความไวแสงของเทมนอร์ทก็ดึงสายชุดคลุมอาบน้ำของยาหยี ออก เผยให้เห็น เต้าอกสวยเด่นร่า จนทำให้เขาก้มมาดูดบนยอดอกเธออีกครั้ง
อะ อือออออ
ยาหยีร้องออกมาเมื่อโดนปากหนาดูดบนยอดอก เธอรู้ได้เลย ว่ามันต้องเกิดรอยแดงอีกแน่ๆ เธอพยายามผลักหัวเขาออกแต่ก็ไม่เป็นผล เทมนอร์ททำรอยบนเต้าอกของยาหยีอีก 2-3 รอย ก็เงยขึ้นมองหน้าคนบนตัก
“ เป็นเมียกูแล้ว ก็อย่าร่านไปให้ใครเอา ”
“ ปล่อย ”
ยาหยีที่ไม่อยากจะฟังคำพูดหยาบคายของเทมนอร์ทอีก ก็จับมือเขาที่เกาะเอวเธออยู่ออก และค่อยๆลุกขึ้น หยิบถุงเสื้อผ้า มา แล้วค่อยๆเดินเข้าห้องน้ำไป
เธอสวมใส่ชุดที่เขาซื้อมาให้ ( ที่เธอรู้ว่าซื้อมา เพราะชุดนี้ยังมีป้ายแบรนด์และราคาติดอยู่เลย มันเป็นชุดใหม่ ) แล้วเดินออกมาจากห้องน้ำอีกครั้ง แต่เธอก็ไม่พบเทมนอร์ทแล้ว เธอเลยพาตัวเองออกมาจากห้องนอนนี้ ก็พบว่ามันเป็นห้องทำงาน แต่ก็ไม่มีเจ้าของห้องอยู่แล้ว
“ อย่าได้มาเจอกันอีกเลย ไอเลว ”
ยาหยีพูดออกมา เพราะเธอเองก็เกียจเขามากที่สุดในตอนนี้ แต่ส่วนลึกของหัวใจเธอก็รู้สึกว่า เขาฟันเธอแล้วทิ้งเหรอ แต่ช่างมันเถอะ เธอขอให้ชีวิตต่อจากนี้อย่าได้เจอกันอีกเลย
ยาหยีเดินออกมา และค่อยๆลงบันไดมาจนถึงชั้นสอง ก็พบการ์ดจำนวน สี่คนยืนอยู่ตรงบันได และมีคนหนึ่งพูดกับเธอ
“ คุณเทมนอร์ทสั่งให้ผมไปส่งคุณยาหยีครับ ”
ยาหยีที่ได้ยินเสียงผู้ชายที่ยืนอยู่ตรงทางเดินพูดขึ้นมา เธอก็ตอบเขาไป
“ ไม่เป็นไร ฉันกลับเองได้ ” เธอไม่อยากเดือดร้อนใคร เลยบอกเขาออกไป
“ ไม่ได้ครับ นายสั่งไว้ว่า ถ้าคุณยาหยีไม่ยอมให้พวกผมไปส่ง คุณยาหยีก็ไม่ต้องออกไปจากผับนี้ ” การ์ดยังคงพูดขึ้นมา
“ บ้าอำนาจ ” ยาหยีจึงต้องยอมทำตามคำพูดของเทมนอร์ท โดยการให้ลูกน้องเขาไปส่งที่คอนโด
@คอนโดยาหยี
เมื่อเธอเดินเข้ามาถึงในห้องของตัวเอง ยาหยีก็ร้องไห้ออกมาอย่างหนัก เธอไม่คิดเลยว่า เธอจะโดนขืนใจ มันเป็นอะไรที่เลวร้ายสำหรับยาหยีมาก
ยาหยีนั่งร้องไห้นานกว่าชั่วโมง จนเธอหยิบโทรขึ้นมา ตั้งใจว่าจะไปหาพ่อของเธอที่อเมริกา เพื่อหนีเรื่องบ้าๆนี้ แต่พอเธอหยิบขึ้นมาก็พบว่า แบตหมด เธอเลยชาร์จไว้ พอเครื่องเปิด ก็มีข้อความมากมาย ทั้งไลน์ทั้งข้อความ
ติ๊ด ติ๊ด
ยังไม่ทันที่ยาหยีจะได้อ่านข้อความ เสียงโทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้น ปรากฏรายชื่อคือ เจ้าขา เพื่อนของเธอ เธอจึงกดรับสาย
“ ยาหยีแกหายไปไหนมา ฉันไปหาแกที่ห้องน้ำก็ไม่เจอ โทรไปแกก็ไม่รับ ”
เจ้าขารัวคำพูดเข้ามาในสายจนยาหยีไม่รู้จะตอบคำถามไหนดี เธอเลยพูดตอบเพื่อนออกไปว่า
“ เมื่อคืนฉันเริ่มเมาเลยกลับคอนโดมาก่อน แล้วแบตหมดเพิ่งชาร์จตอนตื่นมาเนี่ย ” เธอพยายามพูดและประคองน้ำเสียงให้ปกติที่สุด ไม่อยากให้เพื่อนเธอจับได้
“ โห แล้วทำไมแกไม่บอกว่ะ รู้มั้ยพวกฉันเป็นห่วงแบะตามหาแกกันทั่ว ไม่ใช่แค่พวกเรา แต่บิ๊กเกอร์กับไปร์เกอร์ก็ด้วย จะไปขอเทมนอร์ทดูกล้องวงจรปิดก็ไม่เจอตัวมัน ” เจ้าขาพูดร่ายยาวออกมา
“ ฉันขอโทษพวกแกนะ ” ยาหยีที่รู้สึกผิด ทำให้เพื่อนๆทุกคนเป็นห่วง เลยขอโทษออกไป
“ เออ ไม่เป็นไร แกไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว อาทิตย์หน้าเจอกันตอนรับใบจบ จะได้ไปต่อมหาลัยกัน ”
เจ้าขาบอกออกมา เพราะพวกเธอมีนัดรับใบจบมัธยมปลายกัน เพื่อจะได้มาต่อในชั้นมหาวิทยาลัย
“ แก อาทิตย์หน้า ฉันคงไม่ได้ไปนะ ”
ยาหยีพูดออกมา เพราะเธอจะบินไปหาพ่อเธอให้เร็วที่สุด และเธอก็ไม่อยากเจอหน้าเทมนอร์ทด้วย
“ แกจะไปไหน ” เจ้าขาถามเพื่อนขึ้นมา
“ ฉันต้องบินไปหาพ่อหนะ ” ยาหยีตอบออกไปตามความจริง
“ โอเคงั้นเจอกันตอนมอบตัวที่มหาลัยนะ ”
เจ้าขาก็ไม่ได้เซ้าซี้อะไร เพราะยาหยีบินไปหาพ่อ เธอเลยบอกออกไป เพราะพวกเราได้มหาลัยเรียนต่อแล้ว มหาวิทยาลัยนั้นก็คือ มหาลัยนอร์ท ซึ่งไม่มีใครรู้เลยว่า มหาลัยนี้เป็นมหาลัยของครอบครัว เทมนอร์ท
หลัวจากวางสายเจ้าขาไปแล้ว ยาหยีก็โทรหาพ่อของเธอทันทีว่าจะไปหา และพ่อของเธอก็โอเค แต่ยาหยีบอกว่าเธอจะเดินทางไปอีกอาทิตย์หนึ่งซึ่งพ่อเธอก็ไม่ได้ว่าอะไร ที่ยาหยียังเดินทางไปไม่ได้ในตอนนี้ก็เพราะ ร่างกายของเธอที่โดนเทมนอร์ททำไว้ ถ้าเธอไปตอนนี้พ่อเธอต้องรู้แน่ๆ ถึงจะปกปิดรอย แต่มันก็มากอยู่ดี เธอเลยรอให้ร่อยรอยนี้หายไปก่อน
ด้านเทมนอร์ท
ตอนแรกผมว่าจะรอให้ยาหยีแต่งตัวให้เสร็จก่อน และไปส่งเธอจะได้รู้ว่ายาหยีอยู่ที่ไหน แต่เพราะมีสายเข้าจากทางบ้านของผม ผมเลยต้องรีบกลับมาที่บ้าน
- ผู้เขียน
