นอนกับผัวคงไม่ตาย

1467 คำ
“ หยุดพูดจาดูถูกคนอื่นแบบนี้นะ ” ยาหยีที่ไม่ชอบให้ใครมาดูถูกเธอ ก็เลยตบเข้าไปที่หน้าเขาเพื่อเรียกสติ “ มึงตบกูเพราะมันเหรอยาหยี ” เทมนอร์ทหันหน้ากลับมาแล้วตะคอกไปที่หญิงสาวทันที นี้เป็นครั้งแรกที่มีคนตบหน้าเขา “ เออ ก็เรียกสติมึงไงเทมนอร์ท ” ยาหยีที่ไม่เคยพูดจาไม่ดีกับเพื่อนเลย แต่ครั้งนี้เธอสุดจริงๆเลยพูดแบบนี้ออกไป “ กูมีสติดี ไม่ใช่มึงโดนกูเอาแล้ว ยังแรดมาหาผู้ชายถึงที่นี้” ด้วยความโกรธปนโมโหเลยทำให้เทมนอร์ทขาดสติ ตอนแรกตั้งใจว่าจะพาหยีมาคุยกันดีๆ จะได้กลับไทยไปพร้อมกัน แต่ตอนนี้เหมือนต่างคนก็ต่างแรงคงคุยกันไม่รู้เรื่อง แล้วมันก็มีวิธีเดียวที่จะคุยกันรู้เรื่อง เทมนอร์ทดึงข้อมือยาหยี มาที่เตียง “ ปล่อย จะลากไปไหน ปล่อยนะปล่อย ” ยาหยีจับมือหนาของเขาพยายามขืนตัวไม่ให้เดินตามเขาไป แต่แรงงเธอจะสู่แรงผู้ชายอย่างเทมนอร์ทได้ไงล่ะ สุดท้ายเธอก็โดนเทมนอร์ทลากมาที่เตียง ตุ๊บ เทมนอร์ทอุ้มยาหยีไปโยนลงที่เตียงอย่างแรงจนยาหยีเบ้หน้าด้วยความเจ็บ “ อย่านะเทมนอร์ท อย่าทำอะไรบ้าๆอีกนะ ” ยาหยีเริ่มรู้ชะตากรรมว่า เขาจะทำอะไรเธอก็รีบกอดตัวเองเอาไว้ และพูดด้วยน้ำเสียงเริ่มสั่นเคืองและมีน้ำตาไหลออกมา “ กูก็แค่จะเช็คของ ที่มันเป็นของกู ว่าเหมือนเดิมรึป่าว ” เทมนอร์ทพูดเสียงเรียบแต่ใบหน้าเขาตอนนี้แดงจัดคงด้วยความโกรธที่มีอยู่เพราะโดนฉันตบแหละ อื้ออออ เทมนอร์ทขึ้นคร่อมและดึงท้ายท้ายของยาหยีให้เข้าหาตัวเอง และประกบปากลงบนปากเธอทันที สองมือเล็กทุบตีที่หน้าอกเขา แต่แรงเธอเท่ามดจะสูงแรงของเทมนอร์ทได้ยังไง ยาหยีน้ำตาไหลพร่า และนิ่งลง ปล่อยให้เทมนอร์ทจูบเธอจนพอใจ ผ่านไปนานกว่าสิบนาทีเทมนอร์ทก็ปล่อยจูบออกแล้วมองหน้าคนที่นิ่งไป “ อยากทำอะไรก็เอาเลยเทมนอร์ท ในเมื่อนายก็คิดว่าฉันเป็นแค่สิ่งของหรือว่าแค่เป็นที่ระบายของนาย ก็เอาเลย ” ยาหยีพูดด้วยเสียงเรียบนิ่ง และมันก็ทำให้เทมนอร์ทหยุดการกระทำนี้ลง “ ขอโทษ กลับไทยไปกับกู ” เทมนอร์ทที่รู้สึกว่า เขาทำกับยาหยีมากเกินไป แต่จะปล่อยให้เธอห่างไกลตาแบบนี้ เขาคงไม่ยอมอีกแล้ว เขาเดินทางมาไกลถึงที่นี้เพื่อจะมาพาเธอกลับนะ “ ทำไมฉันต้องกลับไปกลับนาย ขอเหตุผลได้มั้ย ” ยาหยีพยายามถามหาเหตุผลจากเขา แต่เทมนอร์ทก็ไม่ตอบ ได้แต่พูดประโยคบ้าๆขึ้นมา และยาหยีรู้ว่าคนอย่าง เทมนอร์ทไม่เคยพูดเล่น “ ถ้ามึงไม่กลับพร้อมกู กูรับลองเลย ไอเชี้ยตัวนั้นได้ตายคาตีนกูแน่ ” “ แต่เขาเป็นพี่ชายฉันนะ ” ยาหยีสวนชายหนุ่มไปทันที “ มึงไม่ทีพี่ชายยาหยี กูเคยบอกมึงแล้ว ว่าเป็นเมียกูแล้ว อย่าร่านไปให้ใครเอา ” เขาพูดย้ำในสิ่งที่เป็นจริง เพราะยาหยีไม่มีพี่ชาย และประโยคหลังที่เขาพูดเพื่อย้ำว่า เขาเคยพูดประโยคนี้กับเธอไปแล้ว “ อีก 3 วันกลับพร้อมกู กูจะจัดการทุกอย่างให้มึง และอย่าคิดเบี้ยวหรือหนีกู ถ้ามึงอยากให้ทุกคนสงบสุข ” เทมนอร์ทพูดขึ้นอีกครั้ง และลุกไปที่ระเบียงเพื่อจุดบุหรี่ราคาแพงขึ้นมาสูบ ยาหยีที่มองคนด้านนอกระเบียงด้วยความรู้สึกหลายหลาย ไม่เข้าใจว่า ตัวเธอเองไปทำอะไรให้เขาเขาถึงได้ตามมาทำร้ายเธอซ้ำๆ ถึงแม้ครั้งนี้จะไม่ได้มีอะไรกันก็เถอะ 3 วันต่อมา ยาหยียอมกลับไทยพร้อมเทมนอร์ท เพราะอีกอาทิตย์กว่าก็จะเปิดเทอมแล้ว ไหนๆก็ใกล้แล้วเธอก็เลยกลับมาพร้อมเขาเลย เขาจะได้ไม่ต้องทำอะไรที่มันบ้าๆอีก “ ไปส่งกูที่คอนโดกู ” เมื่อมาถึงไทยก็มี ลูกน้องของเขามารอรับ พอทั้งคู่ขึ้นมาบนรถ เขาก็ออกคำสั่งกับลูกน้องทันที “ ทำไมไม่ไปส่งฉันก่อน ถ้าไม่ไปส่งฉันเรียกรถกลับเองก็ได้ ” ยาหยีพูดขึ้นมา แต่ก็คงไม่ทันแล้วเพราะคนขับรถขับออกมาจากสนามบินแล้ว “ อย่าเรื่องมาก ยาหยีไปคอนโดกูก่อนก็คงไม่ตาย ” เสียงเรียบนิ่งพูดออกไป และเขาก็หันมาหยิบไอแพดเพื่อดูงานที่ผู้ช่วยเขาส่งมาให้ ที่เขาอยู่อังกฤษไม่ถึงอาทิตย์ เพราะงานที่ผับและงานที่มหาลัยเริ่มเยอะ เขากลัวว่าจะเคลียร์ไม่ทัน เขาเปิดเรียน และอีกอย่างเขาไม่คิดว่า ยาหยีจะยอมกลับมาพร้อมเขาง่ายๆแบบนี้ด้วย ” จิ “ คนถูกขัดใจ จิปากออกมา แต่ก็ทำอะไรไม่ได้เอาไว้ไปถึงหน้าคอนโดเทมนอร์ทก่อนแล้วค่อยเรียกรถกลับคอนโดตัวเองก็ได้ @คอนโดหรูของเทมนอร์ท เมื่อรถเลี้ยวเข้ามาในคอนโดที่ดูจากข้างนอกก็รู้ว่าราคาไม่ใช่น้อยๆ แต่ยาหยีหาสนใจไม่ เมื่อรถจอดสนิทที่หน้าประตูคอนโด เธอก็ลงตามเทมนอร์ททันที แต่ยาหยีกำลังจะเดินไปเอากระเป๋าและรีบไปเรียกรถ แต่ก็โดนเทมนอร์ทดึงข้อมือเธอไว้สะก่อน “ อะไรอีกละ ” เธอถามออกไป “ เดี๋ยวให้ลูกน้องเอากระเป๋าขึ้นไปให้ ” เขาบอกกับเธอ “ หมายความว่าไงเทมนอร์ท ” ยาหยีถามออกไปแบบบไม่เข้าใจ “ คืนนี้นอนกับกูก่อน ขึ้นไปข้างบน ” เขาตอบเธอออกมา และดึงข้อมือยาหยีเดินเข้ามาจนถึงลิฟต์ ระหว่างทางที่เดินยาหยีก็ได้แต่ท้วงขึ้น “ ไม่ ฉันไม่นอนกับนายนะ ฉันจะกลับคอนโดตัวเอง ” พอเข้ามาในลิฟต์เทมนอร์ทก็ต้องกันไปมองหน้าคนที่ดื้อ กว่าจะเข้ามาในลิฟต์ได้ เขาเกือบจะต้องลากเธอเข้ามา “ นอนกับผัวคงไม่ตายหรอก ” “ หยาบคาย ” ยาหยีสวนด่าออกไป และภายในลิฟต์ก็เกิดความเงียบ จนลิฟต์ขึ้นมาถึงชั้นบนสุดของคอนโด พอเข้ามาในห้องยาหยีก็มองไปรอบๆ เพราะห้องนี้กว้างมากๆ ทั้งชั้นมีเพียงสองห้องฝั่งซ้ายกับฝั่งขวา ราคานี้คงไม่ต้องพูด น่าจะแพงหูฉี่ เธอไม่รู้ว่าบ้านเทมนอร์ททำธุรกิจอะไร รู้แค่ว่า เขามีผับและบ้านเขารวยมากเท่านั้นเอง “ หิวรึป่าว ” เทมนอร์ทถามคนที่เอาแต่มองสำรวจห้องของเขา “ ไม่ ” ยาหยีตอบไปเพียงสั้นๆ “ ถ้าหิวมีอาหารอยู่ในตู้เย็นหรือไม่อยากกินก็สั่งเอา หวังว่ามึงคงไม่พยศที่จะหนีกลับคอนโดมึงหรอกนะ กูต้องรีบเคลียร์งาน ” เขาบอกกับยาหยี และดูเหมือนว่า เทมนอร์ทน่าจะงานมีปันหารึป่าว เพราะดูเขาทำหน้าเคลียร์ๆ “ อืม ฉันอยากอาบน้ำก่อน ” ยาหยีที่รู้สึกอยากแช่น้ำอุ่นให้สบายหลังจากที่นั่งเครื่องมานาน เธอก็อยากอาบน้ำก่อน “ เข้าไปอาบในห้องกู ” เทมนอร์ทบอกและชี้นิ้วบอกเธอว่า นี้คือห้องนอน ยาหยีก็เดินเข้าไปทันที แต่เทมนอร์ทเดินเข้ามาตามหลังเธอด้วย เขาเข้ามาสวมกอดเธอจากทางด้านหลัง นี้เป็นครั้งแรกที่เขากอดเธอแบบดีๆไม่ใช่ฉุดกระชากเหมือนทุกครั้ง “ อย่าดื้อกับกูมากนะยาหยี กูสามารถให้มึงได้ทุกอย่าง ” เพราะเขาสามารถทำแบบที่พูดจริงๆเพียงแค่ยาหยีเชื่อฟังเขาและไม่ดื้อ ไม่ว่าจะเงินทองข้าวของ เขาก็ให้ได้ทั้งนั้น “ ปล่อยได้แล้วจะไปอาบน้ำ ” ยาหยีพูดออกไปเพราะเขากอดเธอนานพอสมควร “ ผ้าเช็ดตัวอยู่ในห้องแต่งตัว มึงไปหาเอา กูไปเคลียร์งานก่อน ” เขาบอกยาหยี และเดินออกมาจากห้องนอน ปล่อยให้ยาหยีอาบน้ำไป
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม