หญิงสาวเม้มปากแน่น ความทรงจำเก่าๆที่ทั้งเจ็บและขมขื่นถาโถมเข้ามาในหัว เขาเป็นผู้ชายที่ครั้งหนึ่งเธอเคยรักสุดหัวใจ แต่กลับเลือกจะเดินจากไปอย่างไม่ไยดี ปล่อยให้เธอจมดิ่งอยู่กับน้ำตาและความผิดหวังจนเกิดความผิดพลาดกับเจษ
“ไม่มีอะไรต้องอธิบายแล้วกฤต ทุกอย่างมันจบไปนานแล้ว”
“แต่สำหรับฉัน…มันยังไม่จบ”
เขาก้าวเข้ามาใกล้เธอ ดวงตาคู่นั้นฉายแววจริงจัง
“ฉันยังรักยิ้มอยู่ รักมากกว่าที่ผ่านมาเสียอีก”
หัวใจหนูยิ้มสั่นคลอนอย่างเห็นได้ชัด แต่ทันใดนั้น เสียงกระแทกของรองเท้ากับพื้นก็ดังขึ้นข้างหลัง ก่อนที่น้ำเสียงเย็นชาปนดูถูกจะดังแทรกเข้ามา
“หึ..ก็สมกับเป็นผู้หญิงอย่างมึงจริงๆนั่นแหละยิ้ม หนีจากผู้ชายคนหนึ่งก็มาหาผู้ชายอีกคน”
หนูยิ้มแทบหยุดหายใจเมื่อเงยหน้าขึ้นก็พบกับ'เจษ' ที่ยืนกอดอกอยู่ไม่ไกล แววตาของเขาเต็มไปด้วยการเย้ยหยัน กฤตหันมามองอย่างไม่พอใจทันที
“มึงเป็นใคร มาพูดกับยิ้มแบบนี้ได้ยังไง?”
เ
