“เจ็บตรงไหนนะ ผมได้ยินไม่ชัด”
“ที่ข้อเท้าเนี่ยค่ะอาจารย์...อูย...แต่หนูก็ยังพอเดินไหวนะคะ”
หล่อนทำหน้านิ่วหน่อย ๆ เมื่ออธิปจับข้อเท้าและลองบิดไปมาเล็กน้อย แต่ตอนนี้อะไรก็ไม่ทำให้หญิงสาวตื่นเต้นมากไปกว่าการอยู่ชิดติดลำตัวอาจารย์ของหล่อน กลิ่นน้ำหอมแบบผู้ชายบางเบาแตะจมูกและทำให้หล่อนรู้สึกเคลิบเคลิ้มโดยไม่รู้ตัว และสำหรับอธิปก็เช่นเดียวกัน การได้สัมผัสเรือนร่างอ้อนแอ้นของแพรวาก็ทำให้เขาชาไปหน่อย ๆ อันที่จริงเขาแอบมองลูกศิษย์สาวคนนี้ตั้งแต่หล่อนสมัครเข้ามาในชมรมอนุรักษ์ เขารู้สึกถูกชะตา รู้สึกว่าหล่อนเป็นเด็กสาววัยใสที่มีเสน่ห์บางอย่างดึงดูดใจ สำหรับอธิปแล้วการที่เขาครองความโสดมานานหลายปีจนอายุถึงหลักสี่ก็เพราะเขายังหาผู้หญิงถูกใจไม่ได้ และไม่ใช่ว่าเขาไม่เคยผ่านผู้หญิงมาเลยเสียเมื่อไหร่ หลายครั้งที่เขาเห็นสายตาของแพรวาทำให้ก็นึกสงสัยว่าหล่อนจะชอบเขาหรือเปล่า และในเวลาเดียวกันนั้นเองแพรวาก็น
