อีกด้าน
ร่างบางที่นอนหลับใหลอยู่ภายในห้องพักเริ่มรู้สึกตัวตื่น นัยน์ตาคู่สวยปรือขึ้นอย่างช้า ๆ ความเมื่อยล้าจากการใช้ร่างกายมาอย่างหนักหน่วงเมื่อคืนเริ่มเล่นงานหญิงสาวในทันทีที่ขยับตัวใบหน้าสวยเบ้หน้าไปด้วยความปวดเมื่อยแรงจะขยับร่างกายให้ลุกขึ้นนั่งยังไม่ค่อยจะมีแต่เธอก็ต้องพยายามฝืนตัวเองให้ลุกขึ้นนั่ง...น่านฟ้ากวาดสายตามองไปยังรอบ ๆ ห้องพักก่อนจะเห็นเพียงความว่างเปล่าไม่ได้มีร่างสูงอยู่ภายในห้องเหมือนเมื่อคืน
“เฮ้ออ...” ลมหายใจที่หนักอึ้งถูกส่งออกมาจากริมฝีปากบาง น่านฟ้าชันเข่าขึ้นมากอดเอาไว้ก่อนจะเลื่อนมือไปกุมหัวอย่างรู้สึกอับอายกับเรื่องเมื่อคืน
เมื่อคืนเธอจำได้ทุกอย่าง จำได้ทุกสัมผัส จำได้ทุกการกระทำของเขาและเธอ แล้วเธอก็ยังจำเสียงร้องขอของตัวเองได้ดีที่เธอขอร้องอ้อนวอนให้ฟลินต์เข้ามาในตัวของเธอ และดูเหมือนว่ารอบหลัง ๆ เธอก็เป็นฝ่ายเชิญชวนและเสนอตัวเป็นฝ่ายขึ้นคร่อมชายหนุ่มซะเอง
