“จริง ๆ คุณน่านไม่ควรทำเรื่องเลว ๆ แบบนี้กับน้องสาวตัวเองเลยนะ แล้วไหนจะมีคู่หมั้นเป็นพี่ฟาร์โรอีก” ของขวัญยังคงพูดจาด้วยน้ำเสียงยียวนชวนให้อีกฝ่ายเริ่มโมโห แต่มันไม่ได้ผลกับน่านฟ้าเพราะตอนนี้หญิงสาวพยายามข่มอารมณ์ของตัวเองไม่ให้โต้ตอบอะไรกลับไป
“น่าสงสารคุณปลายจังเลยค่ะ ที่มีคุณน่านเป็นพี่สาวแบบนี้”
"ไม่ต้องมาสงสารปลายหรอกค่ะ"
"เพราะคนที่คุณขวัญควรจะสงสารคือตัวเองมากกว่า" แต่แล้วเสียงปลายฝนก็เอ่ยดังขึ้นจากทางด้านหลังของน่านฟ้า
“ปลาย...” น่านฟ้านิ่งอึ้งหน้าชาตัวชายิ่งกว่าเก่าเมื่อปลายฝนเดินมาหยุดอยู่ข้างกายเธอ ความกังวลใจที่กลัวว่าน้องสาวจะได้ยินสิ่งที่ของขวัญพูดออกมามันทำให้หัวใจของน่านฟ้าเต้นแรงผิดจังหวะ
“คุณปลายคงจะได้ยินเรื่องทั้งหมดแล้วใช่มั้ยคะ คงรู้แล้วใช่ไหมว่าคุณน่านแอบเป็นชู้กับพี่ฟลินต์” ของขวัญเอ่ยออกไปด้วยรอยยิ้มที่ไม่ได้รู้สึกสะทกสะท้านอะไรกับคำที่ปลายฝนเอ่ยออกมาเมื่อครู
