ลุงช้างถอนหายใจโล่งอก “โชคดีจริงๆครับ กำนันแกจะได้สบายใจซะที ญาติๆฝากขอบคุณคุณปุ้มด้วยครับ ที่ดูแลนายหัวอย่างดี จนทำให้อาการดีขึ้นทุกวัน ว่าแต่ คุณปุ้มจะไปไหนครับเนี่ย ทำไมเอากระเป๋าเสื้อผ้าไปด้วย”
ทิพย์นารายิ้มไม่ออก ไม่รู้จะตอบลุงช้างยังไงดี หากพูดความจริงไป อาจจะตกใจยกใหญ่ “จะกลับไปพักที่บ้านแม่สักพักน่ะค่ะ”
“อ้าว ทำไมนายหัวไม่ไปด้วยล่ะครับ”
“ให้เขาอยู่ช่วยงานคุณปู่ดีกว่าค่ะ มีงานที่เขาต้องเคลียร์เยอะมาก” นอกจากงานก็ต้องเคลียร์ชีวิตตัวเองด้วย ชีวิตที่ยังสับสนปนเป ชีวิตที่ต้องเริ่มใหม่อีกครั้ง โดยไม่มีเธออยู่ด้วย
หากมีความสุข ก็ขอให้โชคดี
แต่ถ้าคิดถึงกัน ก็ขอให้โทร.มา
“ฉันเชื่อว่าสักวัน..คุณจะจำฉันได้”
เมื่อถึงบ้านแม่ ..เธอลากกระเป๋าเสื้อผ้าใบเดิมเข้าบ้าน มาอย่างอารมณ์ดี
“อ้าว ทำไมเก็บเสื้อผ้ากลับบ้านล่ะเนี่ย” แม่ที่กำลังนั่งดูทีวีในห้องรับแขก พอเห็นลูกสาวกลับบ้านพร้อมกระเป๋าเ
