นาฬิกาบนฝาผนังบอกเวลาห้าทุ่มเศษหากแต่ภัสสรกลับไม่รู้สึกง่วงเลยสักนิด หล่อนกำลังนั่งจิบไวน์อยู่ที่เคาน์เตอร์บาร์ในคฤหาสน์หรู รอยยิ้มพึงพอใจผุดขึ้นอยู่บ่อยครั้ง และรอยยิ้มยิ่งกว้างมากขึ้นเมื่อไร้เงาของเขมรดาให้รำคาญใจ
‘เด็กนั่นคงไปต่อกับคุณจอห์นสันเรียบร้อยแล้วสินะ’
ภัสสรคิดในใจก่อนจะเอ่ยออกมาว่า
“ฉันหวังว่าเธอคงจะมีความสุขกับงานวีไอพีงานแรกนะเขมรดา”
แล้วภัสสรก็ยกไวน์ขึ้นจิบไปอีกหนึ่งอึกอย่างอารมณ์ดี สำหรับพริตตี้ที่รับงานวีไอพีก็ไม่ต่างอะไรกับผู้หญิงขายตัว แต่อาจจะมีภาษีดีกว่าหน่อยก็ตรงที่ค่าตัวแพงกว่า และถ้าเคิร์กรู้เรื่องนี้เขาก็คงไม่ให้ความสนใจผู้หญิงอย่างเขมรดาอีก
นั่นแหละคือสิ่งที่หล่อนต้องการ
เคิร์กกอดปลอบเขมรดาที่ยังคงร้องไห้สะอึกสะอื้นอยู่ในอ้อมแขน เขาพาหล่อนมานั่งที่โซฟาในห้องนั่งเล่นและตอนนี้เขมรดาก็นั่งอยู่บนตักแกร่ง เคิร์กรอจนกระทั่งเขมรดาคลายสะอื้น เสื้อที่เขาสวมใส่ชุ่มไ
