เธอต้องฝืนนอนนิ่งกลัวเขารู้ว่าเธอได้ยินคำพูดประโยคนั้น พลันริมฝีปากอุ่นก็แตะลงบนหน้าผากอย่างนุ่มนวล สัมผัสนั้นอ่อนโยนยิ่ง อ้อมแขนแข็งแรงกอดเธอไว้ราวกับเธอคือสิ่งมีค่าที่สุดชีวิตของเขา หัวใจสาวเต้นรัวอยู่ในอ้อมกอดแสนอบอุ่น เขาทำให้เธอต้องกลับมามองเขาใหม่ แท้จริงแล้วทัศนัยเป็นคนอย่างไร
“บ้าน่า เขาก็แค่... เฮ้อ” วรรณรวีฟุบหน้าบนเข่าตัวเอง ถอนหายใจแรงๆ
เธอหาคำตอบให้ความรู้สึกแปลกๆ ในใจตัวเองไม่ได้ ทุกสิ่งเกิดขึ้นเร็วเกินไป เธอยังเข็ดขยาดกับความรู้สึกนี้ ขนาดพงศ์พลคนรักที่เธอมั่นใจว่าเขารักเธอจริง ยังต้องใช้เวลาพิสูจน์ตัวเองเป็นปีเธอถึงจะยอมรับรัก แต่สุดท้ายเขาก็ทำร้ายเธออย่างสาหัส คำว่ารักปลิวหายไปกับสายลมพร้อมภาพในวีดีโอนั้น แล้วกับผู้ชายที่รู้จักกันแค่เจ็ดแปดวันมันจะเชื่อมั่นได้อย่างไรว่าเขาจะรักเธอจริง หญิงสาวกอดเข่าแน่นระทดระท้อในหัวใจ
แกร๊ก !!!
เสียงลูกบิดประตูทำให้หญิงสาวรีบ
