ก่อนกลับเดินทางต่างจังหวัดหนึ่งวัน จอมเหนือขับรถพาแฟนสาวที่เพิ่งตกลงคบหาดูใจกันไม่กี่เสี้ยววินาทีขนข้าวของจากห้องเช่าพักเก่ามายังคอนโดมิเนียมของตนซื้อเอาไว้ใกล้บริษัทดี
รถยุโรปราคาไม่ถึงหกหลักเพราะเจ้าของรถเป็นคนประหยัด ธุรกิจตนเองกำลังฟื้นฟูไม่อยากใช้เงินฟุ่มเฟือย จอดเทียบตรงหน้าที่พักใหม่ พรรษรับรถเจ้านายไปจอดลานจอดรถ
“ไม่เป็นไรค่ะพี่จอม เดี๋ยวหยีถือเองได้”
ยาหยีร้องห้ามปราบเมื่อแฟนหนุ่มดีกรีท่านประธานหนุ่มสุดเร่าร้อนดึงกระเป๋าเสื้อผ้าสะพายเล็กน้อยจากตัวเธอ
“ให้พี่ถือดีกว่า พี่ไม่ยอมให้แฟนตัวเองเมื่อยมือถือกระเป๋าหนักคนเดียวหรอก”
จนกระทั่งลิฟต์ถูกเปิดออกชั้นสูงสุดของคอนโดมิเนียมที่เพิ่งสดมาเพียงสองปี ยาหยีไม่เคยมาเหยียบพื้นที่ส่วนตัวสักครั้ง ภาพตรงหน้าหญิงสาวแอบตกตะลึงตาค้างกับความสวยงามติดหรู
รู้ว่าเขารวย แต่ไม่คิดว่าจะรวยมากขนาดนี้
เขารวย มีเสน่ห์ ครบเครื่อง แล้วอะไรมาดลใจหันม
