"อัญชัน ฟังพี่ก่อน"
ผมรีบวิ่งตามคนตัวเล็ก ที่ตอนนี้ก้าวเร็วเป็นบ้า
"ฉันเหนื่อยค่ะอยากพักผ่อนแล้ว ถ้าคุณอยากอยู่กับเพื่อนต่อ ก็ให้คนขับรถไปส่งฉันก็ได้ค่ะ"
ผมถึงกับอึ้ง เธอไม่สนใจผมเลยซักนิด
"ได้ไงกัน ก็กลับพร้อมกันนี่แหละยังเหลือพิธีส่งตัวบ่าวสาวเข้าหออีกนะ อัญชันจะกลับก่อนได้ไง"
เธอไม่มองหน้าผม แถมยังเอาแต่เดินหนี
"แล้วมันสำคัญอะไรล่ะคะ "
เธอหยุดเดินแล้วหันมาถามผม
" แต่ยังไงเราก็ต้องทำพิธีเข้าหอให้มันเสร็จ ไม่อย่างนั้นเดี๋ยวผู้ใหญ่จะว่าเอาได้"
เธอมองดูผมเพียงเล็กน้อย ก่อนจะหันไปทางอื่น
"พี่ก็ไปร่ำลาแฟนของพี่สิคะ แล้วบอกเธอด้วยว่าระหว่างเราไม่มีอะไร"
นี่เธอเข้าใจว่ารินรดา เป็นแฟนผมหรอกเหรอเนี่ย
"รินรดาไม่ใช่แฟนพี่ "
เธอมองหน้าผมอย่างหาคำตอบ
"วันนั้นที่ร้านอาหาร เธอกับคุณก็คลอเคลียร์กัน
มาวันนี้เธอก็ยังตามมา แถมฉันก็ยังได้ยินที่เธอกับคุณคุยกัน แบบนี้ไม่เรียกว่าแฟนจะเรียกว่าอะไ
