"เอาละพ่อไม่แกล้งแล้ว พ่อหิวแล้วไปทานข้าวกัน"
ภูษาเดินนำไปที่โต๊ะอาหาร อย่างสบายอารมณ์ ตามด้วยภูมินทร์กับอัญชัน ที่เดินจับมือกันไม่ยอมปล่อย
"เป็นไงบ้างหนูอัญชัน อยู่ที่นี่สะดวกสบายดีไหม ลูกชายพ่อเขาดูแลหนูดีรึเปล่า"
พอมาถึงโต๊ะอาหาร ภูษาก็ชวนลูกสะใภ้พูดคุย
ไปเรื่อยเปื่อย
"พี่ภูมินทร์ดูแลหนูดีมากค่ะคุณพ่อ"
อัญชันตอบพ่อสามี แต่หันไปมองหน้าภูมินทร์แล้วก็ยิ้ม
"ดีแล้วละลูก พวกหนูอยู่กันได้ พ่อก็สบายใจ"
ภูษาพูดไปทานข้าวไปอย่างอารมณ์ดี ดูท่าแล้ว ทั้งคู่จะเข้ากันได้ดีเลยทีเดียว
"พ่อจะนอนนี่รึจะกลับครับ"
เมื่อทานอาหารเย็นเสร็จ เขาจึงถามพ่อเพื่อจะได้ให้เข็มไปเตรียมห้อง
"พ่อกลับดีกว่าคนแก่เปลี่ยนที่นอนบ่อยๆ นอนไม่หลับ"
อัญชันขอตัวขึ้นไปอาบน้ำ ปล่อยให้พ่อลูกคุยกันไป
"ว่าแต่งานเลี้ยงอาทิตย์หน้า อย่าลืมไปให้ได้นะ พาหนูอัญชันไปเปิดหูเปิดตาบ้าง"
ผู้ว่าจัดงานนี้ทุกปี ไม่ไปก็ไม่ได้ เพราะท่านส
